грэ́чкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да грэчкі. Грэчкавы пах. Грэчкавы цвет.

2. у знач. наз. грэ́чкавыя, ‑ых. Назва сямейства раслін класа двухдольных, да якога адносяцца грэчка, рэвень і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яныча́р, ‑а, м.

Гіст. Воін прывілеяванай рэгулярнай пяхоты ў султанскай Турцыі. // перан. Пра чалавека, які праяўляе залішнюю жорсткасць пры абароне інтарэсаў прывілеяваных колаў якога‑н. класа, якой‑н. касты і пад.

[Ад тур. yeniceri — новае войска.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перереша́ть​II сов. (решить всё или много чего-нибудь) перараша́ць, параша́ць;

перереша́ть все зада́чи для тре́тьего кла́сса перараша́ць (параша́ць) усе́ зада́чы для трэ́цяга кла́са.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

origin [ˈɒrɪdʒɪn] n.

1. пахо́джанне, выто́к, крыні́ца;

a word of unknown origin сло́ва невядо́мага пахо́джання

2. пахо́джанне (пра прыналежнасць па нараджэнні да якой-н. нацыі, класа, саслоўя);

of humble origin нязна́тнага/про́стага пахо́джання

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нулёўка, ‑і, ДМ ‑лёўцы; Р мн. ‑лёвак; ж.

Разм.

1. Машынка для стрыжкі нагала.

2. Падрыхтоўчы клас пры пачатковай школе да 1926 года.

3. м. і ж. Вучань (вучаніца) такога класа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаро́нніцтва, ‑а, н.

Палітыка абароны буржуазнай дзяржавы і інтарэсаў нацыянальнай буржуазіі, якая праводзілася апартуністычнымі партыямі ў часе першай сусветнай вайны пад лозунгам «абароны бацькаўшчыны» і азначала ў сапраўднасці здраду інтарэсам рабочага класа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгрэ́с, ‑у, м.

Рух назад, упадак у развіцці, дэградацыя. Пэўная група старой тэхнічнай інтэлігенцыі з усёй катастрафічнасцю адчула аднойчы, што іх клас гіне, што лінія іхняга класа — не прагрэс, а рэгрэс. Мікуліч.

[Ад лац. regressus — зваротны рух.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усто́й, ‑я, м.

1. Спец. Апора, бык ​2.

2. звычайна мн. (усто́і, ‑яў); перан. Уклад жыцця, замацаваны традыцыям. Устоі жыцця. Маральныя ўстоі. □ Гераічная барацьба лепшых сыноў рабочага класа падарвала ўстоі самаўладства. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

першакла́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да першага класа, разраду. Першакласны рэстаран. Першакласныя каюты.

2. Выдатнай вартасці, якасці; узорны. Першакласная тэхніка. Першакласны завод. Першакласны ігрок. □ Спецыяліст, ведама, Шпілеўскі першакласны — залатыя рукі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лака́ут, ‑а, М ‑уце, м.

Закрыццё прадпрыемства з адначасовым масавым звальненнем рабочых як адна з форм класавай барацьбы буржуазіі супраць рабочага класа. На некаторых заводах быў абвешчаны лакаут і агульны разлік рабочых. Гартны.

[Англ. lock out — замыкаць дзверы перад кім‑н.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)