Kópfstein

m -(e)s, -e ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

абшліфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны; зак.

1. што. Пашліфаваць што-н. з усіх бакоў.

А. камень.

2. перан., каго. Выхаваць, зрабіць больш абыходлівым, вытрыманым (разм.).

А. маладога чалавека.

|| незак. абшліфо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

gravestone

[ˈgreɪvstoʊn]

n.

по́мнік -а m.; намагі́льны ка́мень

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

oilstone

[ˈɔɪlstoʊn]

n.

асяло́к -ка́ m. (тачы́льны ка́мень)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

semiprecious

[,semɪˈpreʃəs]

adj.

по́ўкашто́ўны

semiprecious gem — по́ўкашто́ўны ка́мень

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

буйназярні́сты, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з буйных часцінак. Буйназярністы пясок. Буйназярністая парода. Буйназярністы камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жадэі́т, ‑у, М ‑дэіце, м.

Каштоўны белы камень з бледна-зялёным або сіняватым адценнем.

[Фр. jadeite.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страз, ‑у, м.

Штучны, падобны да самацветаў, камень, выраблены з хрусталю з дамешкай свінцу.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́шма, -ы, ж.

Горная асадкавая парода чырвонага, зялёнага або шэрага колеру, якая складаецца з дробных зерняў кварцу і халцэдону (выкарыстоўваецца як дэкаратыўны камень і для вырабу мастацкіх рэчаў).

Шкатулка з яшмы.

|| прым. я́шмавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

асяло́к, ‑лка, м.

1. Дробназярністы тачыльны камень; брусок.

2. Спец. Камень для выпрабавання каштоўных металаў.

3. перан. Тое, што з’яўляецца сродкам выпрабавання, выяўлення якіх‑н. уласцівасцей, якасцей і пад. На асялку [адносін да] прыроды правяраецца дабрата чалавека, яго, калі хочаце, маральныя якасці. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)