Hüfte

f -, -n бядро́, сцягно́, бок; спарт. по́яс

~en fest! — ру́кі на [у] бо́кі! (каманда)

Béugen in den ~n — згіна́нне ту́лава (гімнастыка)

Hand an der ~! — рука́ на баку́! (каманда)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перамагчы́ сов. победи́ть; преодоле́ть; переборо́ть; поборо́ть; (трудности, чувства — ещё) превозмо́чь;

п. во́рага — победи́ть врага́;

на́ша кама́нда ~гла́ — на́ша кома́нда победи́ла;

п. ця́жкасці — преодоле́ть (превозмо́чь) тру́дности;

п. хваро́бу — победи́ть (поборо́ть, превозмо́чь) боле́знь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gewéhr

n -(e)s, -e вінто́ўка, стрэ́льба

dóppelläufiges ~ — дубальто́ўка; дубальто́вае ружжо́

~ bei Fuß!, ~ ab! — да нагі́! (каманда)

~ über!, ~ auf! — на плячо́! (каманда)

an die ~e! — у ружжо́! (каманда)

das ~ ánlegen — узя́ць ружжо́ напагато́ў, прыцэ́ліцца

das ~ ábfeuern — вы́страліць з ружжа́ [вінто́ўкі]

das ~ präsentíeren — узя́ць на караву́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

narodowy

нацыянальны;

dochód ~y — нацыянальны даход;

kadra ~a спарт. зборная каманда краіны; нацыянальная зборная

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jedenastka

ж.

1. адзінаццаць;

2. адзінаццаты нумар; адзінаццатка;

3. спарт. а) футбольная каманда;

пенальці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

во́льна,

1. Прысл. да вольны (у 1, 2, 4, 5, 6, 8, 10 знач.).

2. Каманда на права трымацца ў страі свабодна. Стаяць вольна! □ — Вольна! — скамандаваў ён [Ягораў]. Байцы ўскалыхнуліся, ім перадалося хваляванне камандзіра. Краўчанка.

3. безас. у знач. вык. Аб адчуванні свабоды. Тут так вольна, так цікава, Што толькі тут ён і жыве. Колас.

•••

Вольна дыхнуць гл. дыхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўт

(англ. out = па-за)

1) становішча ў спартыўных гульнях, калі мяч або шайба выходзіць за межы спартыўнай пляцоўкі;

2)каманда суддзі на рынгу, якая азначае, што баксёр у накаўце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экіпа́ж

(фр. équipage)

1) агульная назва лёгкіх рысорных пасажырскіх павозак;

2) каманда, асабовы састаў карабля, самалёта, танка;

3) берагавая воінская часць марской пяхоты, якая часта служыць для папаўнення флоцкіх каманд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАРАДКІ́,

руская нар. спартыўная гульня. Бітамі (палкі даўж. Да 1 м) неабходна выбіць з горада (пляцоўка 2 х 2 м) 5 гарадкоў (цуркі даўж. 20 см, дыяметрам 5 см), складзеных у выглядзе розных фігур (звычайна ў партыі іх 15). Біты кідаюць з пэўнай адлегласці (кон — 13 м, паўкон — 6,5 м). Перамагае спартсмен ці каманда, што затрацілі на выбіванне фігур найменшую колькасць біт. Камандныя спаборніцтвы складаюцца з 3—5 партый, у асабістым першынстве спартсмены на працягу 3 тураў выбіваюць 90 фігур (па 30 у кожным). Фіксуюцца рэкорды на выбіванне 15, 30, 45, 60, 90 фігур.

Зарадзіліся гарадкі ў 1820-я г. ў Расіі і на Украіне. Правілы распрацаваны ў 1923. На Беларусі спарт. гарадкі развіваюцца з 1924, чэмпіянаты рэспублікі з 1949, найб. актыўна з 1960-х г. Каманда Беларусі бронзавы прызёр Кубка Еўропы 1994, А.Ярашэвіч — чэмпіён Еўропы 1996. З 1993 дзейнічае Міжнар. федэрацыя гарадошнага спорту (штаб-кватэра ў Мінску).

В.Л.Працкайла.

т. 5, с. 42

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

футбо́льны спарт Fúßball-;

футбо́льная кама́нда Fúßballmannschaft f -, -en, Elf f -;

футбо́льнае по́ле Fúßballplatz m -(e)s, -plätze, Fúßballfeld n -(e)s, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)