за́клік, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Кліч, прызыўны гук.

Птушыны з.

2. Запрашэнне, просьба прыйсці, з’явіцца куды-н.

Пачуць чый-н. з.

Адгукнуцца на чый-н. з.

З. на дапамогу.

3. Зварот, які ў лаканічнай форме выражае кіруючую ідэю, палітычнае патрабаванне; лозунг.

|| прым. за́клікавы, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

высокапраасвяшчэ́нства н царк (тытул і зварот да кардыналаў) Eminénz f -, -en;

Ва́ша высокапраасвяшчэ́нства Éure Eminénz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

галубо́к м, галу́бчык м

1. ласк Täubchen n -s, -;

2. (зварот) (mein) Líeber, mein Líebster

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

міс ж Miss f -, pl Misses [´mısıs] (зварот да незамужняй жанчыны ў Амерыцы, ужываецца без артыкля)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дэнацыяналіза́цыя

(ад дэ + нацыяналізацыя)

1) зварот раней нацыяналізаванай маёмасці былым яе гаспадарам;

2) страта нацыянальных асаблівасцей (мовы, культуры і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Majestät

f -, -en

1) ве́ліч, вялі́касць

2)

Íhre ~ — Ва́ша вялі́касць (зварот)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Fréigabe

f -

1) вызвале́нне (з-пад арышту); зваро́т (маёмасці)

2) дазво́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бра́це,

Разм. Ласкавы зварот да мужчыны, хлопчыка. [Лабановіч:] — Дык што, браце Янка: узрадуемся і ўзвяселімся. Няхай адступіцца ад нас ліха, а добра пачатае няхай дабром і скончыцца. Колас. У шпіталь едзем, — сказаў.. [Грыцко] спакойным голасам, — у шпіталь, браце. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цёця, ‑і, ж.

1. Зварот, галоўным чынам дзяцей, да дарослай жанчыны. — Добры вечар, цёця Алена! — Галя жвава саскочыла з лаўкі, падбегла да Алены і радасна зашчабятала. Мележ.

2. Багіня ўрадлівасці і дабрабыту ў язычніцкай міфалогіі ўсходніх славян.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Псёлька, псёлечка ’ласкавы зварот да каня’ (Нас.), псёлька ’маленькае жарабя’ (Шат.), псёль‑псёль! ’падзыўныя для жарабяці’ (Шат.). Рус. смал. псёлька ласк. ’падзыўное слова для каня’, псёля ’тс’, псель, псёль ’падзыўныя словы для коней’. Гл. псе-псе-псе.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)