1.што. Выканаць якую-н. павіннасць, абавязак; прабыць вызначаны тэрмін дзе-н.
А. чаргу на дзяжурстве.
А. тэрмін пакарання.
2. Выканаць што-н. фармальна, як бы з-пад прымусу.
А. заняткі.
3. Правесці, зрабіць, закончыць што-н.
А. вяселле.
4. Абысціся, абмежавацца чым-н.
Абед адным хлебам не адбудзеш (прымаўка).
◊
Не адбудзе і не прыбудзе (разм.) — не будзе ні выгоды, ні страты.
|| незак.адбыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз.адбыва́нне, -я, н. (да 1 знач.).
|| наз.адбыццё, -я́, н. (да 1—3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
terminate
[ˈtɜ:rmɪneɪt]1.
v.t.
1) зако́нчыць, ско́нчыць; пакла́сьці кане́ц
to terminate a partnership — спыні́ць супо́льніцтва, разьвяза́ць супо́лку
2) зво́льніць
2.
v.i.
канча́цца
His contract terminates soon — Яго́ны кантра́кт ху́тка канча́ецца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wind up
а) зако́нчыць, даве́сьці да канца́
I am winding up my work — Я зако́нчваю сваю́ пра́цу
б) напру́жыцца, хвалява́цца
Sometimes he gets wound up — ча́сам ён ро́біцца нэрво́вы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
адвучы́цца, ‑вучуся, ‑вучышся, ‑вучыцца; зак.
1.адчаго і зінф. Адвыкнуць ад чаго‑н. Колькі ні смяяліся з .. [Якавенкі] таварышы, ён усё не мог адвучыцца ад гэтага нязграбнага жэста.Мележ.Адвучылася смяяцца [Малання] за вайну, дык і цяпер яшчэ ўсё не наважыцца.Кулакоўскі.
2.Разм.Закончыць навучанне, перастаць вучыцца. Адвучылася Люба ў гімназіі. І радасна адначасна было ад гэтага і сумна.Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. Прымусіць адвыкнуць ад чаго‑н. Адвучыць ад дрэннай прывычкі. □ Тры гады, якія пражыла Малання ў горадзе, адвучылі Кандрата бачыць у ёй сваю сялянку.Галавач.[Трахім:] — Мне яшчэ ў маладосці адзін вучоны чалавек гаварыў: «Калі ваўку не даваць мяса змалку, дык можна адвучыць яго ад драпежніцтва».Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адцвісці́, ‑цвіце; зак.
Закончыць, пакінуць цвісці. Растрэслі адзенне лясы, Даўно адцвілі верасы і травы павялі.Колас.Кветкі адцвілі, на іх месцы з’явіліся маленькія агурочкі.Бяганская.//перан. Адкрасаваць (пра маладосць, жыццё і пад.). Як шчасліва, сонечна адцвілі гэтыя апошнія гады. Пяць год таму назад сышліся.. [Ірына і Ігнась], пажаніліся.Лынькоў.Так... Здараецца ў окыцці — Што ты сядзеш будзеш баяць. Дні паспелі адцвісці, А надзеі зацвітаюць.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
załatwić się
зак.
1.z kim/czym справіцца з кім/чым; закончыць справы з кім;
2.разм. памачыцца; аблегчыцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ánlegen
1.
vt
1) прыкла́дваць
2) укла́дваць (капітал)
3) надзява́ць; апрана́ць
4) засно́ўваць
5) раскла́дваць (агонь)
2.
vi прыча́льваць (да берага)
die létzte Hand ~ — зако́нчыць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
перапрацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак.
1.што. Ператварыць у што‑н. у працэсе апрацоўкі. Перапрацаваць зялёную масу на муку. Перапрацаваць лён. □ У бліжэйшыя гады мне хочацца перапрацаваць лібрэта «Андрэй Касценя» ў паэму і закончыць задуманыя мной дзве трылогіі!..Глебка.