кацёл м.

1. Késsel m -s, - (для прыгатавання ежы і г. д.);

агу́льны кацёл geméinschaftliche Küche [Ernährung];

2. вайск. (поўнае акружэнне) Késsel m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

накармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

Даць дастатковую колькасць ежы; наталіць чый‑н. голад. Накарміць госця. Накарміць каня. Накарміць пірагамі. □ Узяліся меншыя браты абед варыць: зарэзалі вала, разабралі і зварылі. Самі наеліся і брата накармілі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nieumiarkowany

празмерны, неўмеркаваны, нестрыманы;

nieumiarkowany w jedzeniu i piciu — нестрыманы ў ежы і пітве

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

харчава́нне, -я, н.

1. гл. харчавацца, харчаваць.

2. Паступленне і засваенне пажыўных рэчываў, неабходных для жыццядзейнасці жывога арганізма.

3. Тое, чым хто-н. харчуецца; характар, якасць ежы.

Дыетычнае х.

4. Прыпасы прадуктаў.

Сяляне дзяліліся з партызанамі харчаваннем.

○

Грамадскае харчаванне — сістэма забеспячэння насельніцтва ежай праз сталовыя, рэстараны, закусачныя і інш.

|| прым. харчава́льны, -ая, -ае.

Х. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куліна́рыя

(лац. culinarius = кухонны)

1) майстэрства прыгатавання ежы, а таксама зборная назва страў;

2) магазін паўфабрыкатаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ра́дула​2

(лац. radula = скрабніца)

асобы апарат у глотцы большасці малюскаў, які служыць для раздрабнення ежы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спе́цыі

(лац. species)

вострыя пахучыя прыправы да ежы, напр. карыца, шафран, перац, ваніль, гарчыца, лаўровы ліст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хіматрыпсі́н

(ад гр. chymos = сок + трыпсін)

фермент, які выпрацоўваецца клеткамі падстраўнікавай залозы і расшчапляе бялкі ежы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

уме́рана прысл., уме́раны gemäßigt, mäßig; gelínd(e) (пра цяпло); máßvoll, entháltsam (у ежы і піцці);

уме́раны клі́мат gemäßigtes Klíma;

уме́раная цана́ ángemessener Preis

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Жвіны ’высмактаныя рэшткі перажаванай ежы’ (Нас.). Ад кораня *žьv‑ (гл. жаваць) з суфіксам ‑ін‑ы (як скалоціны, абʼедзіны, перажовіны). Сцяцко, Афікс. наз., 44.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)