ротэнфю́рэр

(ням. Rottenfuührer)

званне ў СС у фашысцкай Германіі, якое адпавядала званню унтэр-афіцэра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

штабсшарфю́рэр

(ням. Stabsscharführer)

званне ў СС у фашысцкай Германіі, якое адпавядала званню штабс-фельдфебеля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГОГЕНЛО́Э (Hohenlohe) Хлодвіг Карл Віктар, князь Шылінгсфюрст (Schillingsfürst; 31.3.1819, г. Ротэнбург-ан-дэр-Фульда, Германія — 6.7.1901), германскі дзярж. дзеяч, дыпламат. Паходзіў са стараж. ням. роду. Юрыст. У 1867—70 прэм’ер-міністр і міністр замежных спраў Баварыі. Пасол Германіі ў Францыі (1874—85), удзельнік Берлінскага кангрэса 1878. Намеснік у Эльзас-Латарынгіі (1885—94). У 1894—1900 рэйхсканцлер Германіі і прэм’ер-міністр Прусіі. Урад Гогенлоэ падпісаў герм.-кіт. дагавор 1898 (узаконіў пераход кіт. прав. Шаньдун у «сферу ўплыву» Германіі), садзейнічаў будаўніцтву моцнага ВМФ і інш. Аўтар «Мемуараў» (т. 1—3, 1906—31).

т. 5, с. 320

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

СД (служба бяспекі фаш. Германіі) 1/210; 4/366; 5/444; 7/548

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ма́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Знак аплаты паштовых і некаторых іншых збораў звычайна ў выглядзе чатырохвугольнай паперкі з абазначэннем цаны і якім-н. малюнкам.

Калекцыя марак.

2. Гандлёвы знак, кляймо на вырабах і таварах.

Фабрычная м.

3. Гатунак, тып вырабу, тавару.

М. машыны.

М. віна.

4. Грашовая адзінка ў Германіі і Фінляндыі да 2002 года.

◊

Трымаць (вытрымліваць) марку — падтрымліваць сваю рэпутацыю.

|| памянш. ма́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. ма́рачны, -ая, -ае (да 1—3 знач.).

Марачнае віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́пель-цэ́нтнер

(ням. Doppelzentner = двайны цэнтнер)

мера вагі ў Германіі, Даніі, Венгрыі, роўная 100 кг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

курфю́рст

(ням. Kurfürst)

уладарны князь у феадальнай Германіі, які меў права ўдзельнічаць у выбарах імператара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нацы́ст

(ням. Nazi, ад Nationalsozialisten = нацыянал-сацыяліст)

член гітлераўскай фашысцкай партыі ў Германіі, прыхільнік нацызму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэйхсба́нк

(ням. Reichsbank)

афіцыйная назва цэнтральнага эмісійнага банка ў Германіі да 1945 г. (параўн. бундэсбанк).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГЕ́ЛЬГАЛАНД

(Helgoland),

востраў у Паўночным м.; тэр. Германіі. Пл. 0,9 км². Выш. да 56 м. Кліматычны курорт. Турызм.

т. 5, с. 143

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)