offer​2 [ˈɒfə] v.

1. прапано́ўваць;

offer help прапано́ўваць дапамо́гу;

Jim was offered a lift to the station. Джыму прапанавалі падвезці яго да станцыі.

2. прапано́ўваць да ўва́гі; выка́зваць, ака́зваць;

offer an opinion выка́зваць ду́мку, меркава́нне;

offer an apology прасі́ць прабачэ́ння;

offer resistance ака́зваць супраціўле́нне;

offer (up) prayers to God узно́сіць малі́твы да Бо́га

♦

offer one’s hand fml праця́гваць/падава́ць руку́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Віншаваць ’вітаць, славіць каго-небудзь з выпадку знамянальнай даты ці радаснай падзеі’ (БРС, КТС, Шпіл., Мал., Гарэц., Касп., Нас.), ст.-бел. виншовати ’жадаць’ (з XVI ст.). Укр. віншувати, вінчувати, польск. winszować ’віншаваць, выказваць пажаданні’, уст. ’жадаць што-небудзь каму-небудзь’; ’прасіць’. Бел. лексема запазычана з польск. winszować (< с.-в.-ням. wünschen) (Булыка, Запазыч., 64; Чартко, Дасл. (Гродна), 1967, 54; Карскі, Белорусы, 161).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

vórbringen

*

1) выка́зваць [гавары́ць, каза́ць]

(пратэст, скаргу)

Entschúldigungen ~ — прыно́сіць прабачэ́нні

2) вы́маніць (каго-н. адкуль-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusführen

vt

1) экспартава́ць, выво́зіць

2) выво́дзіць (гуля́ць)

3) выко́нваць

4) выка́зваць; тлума́чыць, выклада́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Варажыць: прадказваць што‑н. па якіх‑н. прыметах. Па зімах гадаюць пра лета. □ На рамонках [Аксана] гадала: Ці кахае, ці не? Бачыла.

2. Выказваць здагадкі, меркаваць. Не сніў, не думаў, не гадаў, што так са мною стане. Пушча. Спыніўшыся на лузе, хлапчукі Услых гадаюць: — Хто ідзе такі? Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

signify [ˈsɪgnɪfaɪ] v.

1. fml зна́чыць, азнача́ць, мець значэ́нне;

It doesn’t signify. Гэта не мае значэння.

2. пака́зваць, выка́зваць;

signify one’s agreement by nodding пака́зваць сваю́ зго́ду кіўко́м галавы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хвалі́ць, хвалю, хваліш, хваліць; незак., каго-што.

Выказваць адабрэнне, пахвалу каму‑, чаму‑н. Пан хваліць лес, хоча даражэй з купца злупіць, а купец падтаквае яму ды адводзіць далей у гушчарню. Якімовіч. Коля вучыўся добра, і настаўнік яго хваліў: — Хоць маленькі, ды ўдаленькі. С. Александровіч. Каня хвалі пасля дарогі. Прымаўка. Аржаная каша сама сябе хваліць. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

acknowledge [əkˈnɒlɪdʒ] v.

1. прызнава́ць; згаджа́цца (з чым-н.);

aknowledge the need for reforms прызнава́ць неабхо́днасць рэфо́рм;

acknowledge one’s guilt/mistake прызнава́ць сваю́ віну́/памы́лку

2. выка́зваць удзя́чнасць

3. пацвярджа́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

complain [kəmˈpleɪn] v. (of, about) ска́рдзіцца, выка́зваць незадавальне́нне/незадаво́ленасць;

complain of headache(s)/of loneliness/of being misunderstood ска́рдзіцца на галаўны́ боль/на адзіно́ту/на то́е, што цябе́ не разуме́юць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

darzyć

незак. kogo czym1. кніжн. дарыць каму што;

2. адчуваць што да каго; аказваць што каму;

~ć kogo szacunkiem ~ć — паважаць каго; выказваць шанаванне;

~ć zaufaniem — аказваць давер; давяраць;

~ć kogo sympatią — сімпатызаваць каму; выказваць сімпатыю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)