обры́вистый

1. абры́вісты, стро́мкі, круты́;

обры́вистый бе́рег абры́вісты (круты́) бе́раг;

2. перен. абры́вісты;

обры́вистая речь абры́вістая гаво́рка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кант ’востры бераг, край, рабро чаго-небудзь’, ’аблямоўка’, ’кайма’ (ТСБМ, Клім., Сцяшк.; гродз., З нар. сл.), драг. кант, кантэ ’стрэлкі ў адпрасаваных штанах’ (Лучыц-Федарэц., вусн. паведамл.). З польск. kant ’край, востры бераг’, якое з ням. Kante < ст.-франц. cant ’вугал’, < лац. canthus ’куток у воку’, ’вобад кола’ (Слаўскі, 2, 43–46; Фасмер, 2, 181).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыро́вак ’балоцісты бераг рова’ (паст., Сл. ПЗБ), прыра́вак ’рукаў рова’ (Бяльк.). Конфіксны пры‑ + ‑ак дэрыват ад роў (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

намыўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Нанесены цячэннем. Намыўны бераг.

2. Створаны шляхам намыву машынай. Намыўная плаціна.

3. Здабыты шляхам прамывання. Намыўное золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гле́евы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўваходзіць у састаў глею. Глеевыя часцінкі.

2. Тое, што і глеісты (у 1 знач.). Глеевы бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kliff

n -(e)s, -e (круты́) скалі́сты бе́раг (мора); уцёс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spülen

vt паласка́ць; прамыва́ць, мыць

aufs Land ~ — вы́кінуць на бе́раг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

супрацьле́глы

1. в разн. знач. противополо́жный;

с. бе́раг — противополо́жный бе́рег;

~лыя по́гляды — противополо́жные взгля́ды;

2. мат. противолежа́щий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

shore

[ʃɔr]

n.

1) бе́раг мо́ра, во́зера

2) су́ша, зямля́ f.

•

- off shore

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ashore

[əˈʃɔr]

adv.

1) да бе́рагу, на бе́раг

2) на бе́разе; на су́шы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)