арганізава́цца, ‑злуецца; зак.

1. Узнікнуць, утварыцца (пра які‑н. грамадскі орган, установу, аб’яднанне і пад.).

2. Аб’яднацца, згуртавацца для якой‑н. мэты. Арганізавацца ў партызанскі атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клаа́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да клаакі. Клаачная адтуліна.

2. у знач. наз. клаа́чныя, ‑ых. Атрад млекакормячых, да якога адносяцца яхідна і качканос; аднапраходныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спе́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад спешыць.

2. у знач. прым. Які злез з каня, спешыўся. На дварэ стаяў бранявік і спешаны атрад. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чы́сцікавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да чысціка ​2.

2. у знач. наз. чы́сцікавыя, ‑ых. Атрад марскіх птушак, якія жывуць ва ўмераных паясах Паўночнага паўшар’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

актынаміксі́дыі

(н.-лац. actinomyxidia)

атрад прасцейшых класа кнідаспарыдый, паразіты кольчатых чарвей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кітападо́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Падобны на кіта ​1. Кітападобная жывёліна.

2. у знач. наз. кітападо́бныя, ‑ых. Атрад водных млекакормячых, да якога належаць кіты, кашалоты, дэльфіны і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патуля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Туляцца некаторы час. Патуляўся [Гена] у людзей амаль да восені і прыйшоў у атрад. Брыль. Патуляешся па пушчы — глядзіш, ужо і вечар. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасціты́сячны, ‑ая, ‑ае.

1. Ліч. парадк. да шэсць тысяч.

2. Які складаецца з шасці тысяч адзінак. Шасцітысячны атрад.

3. Разм. Коштам у шэсць тысяч рублёў. Шасцітысячны гарнітур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляту́чы, -ая, -ае.

1. Здольны лятаць, насіцца ў паветры.

Лятучыя воблакі.

Лятучае насенне.

2. Здольны хутка перамяшчацца з месца на месца.

Л. атрад.

3. спец. Які хутка выпараецца, хутка праходзіць.

Лятучыя кіслоты.

Л. вірус.

4. перан. Які праводзіцца тэрмінова і хутка.

Л. сход.

Л. рэйд.

|| наз. ляту́часць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

узбро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., каго-што.

1. Забяспечыць сродкамі для вядзення вайны, бою (зброяй, тэхнікай і пад.).

У. армію.

У. атрад вінтоўкамі.

2. перан., чым. Забяспечыць сродкамі для якой-н. дзейнасці.

У. гаспадарку навейшай тэхнікай.

Узброеным вокам (пры дапамозе аптычных прылад).

|| незак. узбро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. узбрае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)