даўгача́сны, -ая, -ае.
Тое, што і доўгачасовы.
Даўгачасная адсутнасць.
Даўгачасная абарона.
○
Даўгачасны агнявы пункт — моцнае абароннае збудаванне, прызначанае для вядзення агню з гармат, кулямётаў і інш.
|| наз. даўгача́снасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
акці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).
Скласці (складаць) акт з мэтай засведчыць наяўнасць ці адсутнасць чаго-н.
|| зак. таксама заакці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
цемната́, -ы́, ДМ -наце́, ж.
1. Адсутнасць святла, асвятлення; цемра.
У хаце ц., хоць яшчэ не вечар.
2. перан. Невуцтва, культурная адсталасць.
3. Пра недасведчанага або малаадукаванага чалавека (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
це́мра, -ы, ж.
1. Адсутнасць святла, густы змрок, цемната.
Начная ц.
2. перан. Культурная адсталасць; невуцтва.
3. перан. Увасабленне зла, пакут, цемрашальства.
Перамога святла над цемрай.
|| прым. це́мраны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
разарва́насць, ‑і, ж.
Адсутнасць сувязі паміж кім‑, чым‑н.; адсутнасць цэласнасці, раз’яднанасць. Разарванасць тэрыторыі пашырэння якой‑н. з’явы. □ Так у супярэчлівых адносінах да працы праяўляецца разарванасць псіхікі чалавека буржуазнага ладу. У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асексуа́льнасць
(ад а- + сексуальны)
1) адсутнасць палавых прымет, 2) адсутнасць палавой цягі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
глуханемата́, ‑ы, ДМ ‑маце, ж.
Адсутнасць слыху і здольнасці гаварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грэ́баванне, ‑я, н.
Адсутнасць павагі, пагардлівыя адносіны да каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недаду́манасць, ‑і, ж.
Адсутнасць дастатковай прадуманасці. Недадуманасць заўсёды адбіваецца на рабоце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
незаціка́ўленасць, ‑і, ж.
Стан незацікаўленага; адсутнасць інтарэсу, цікавасці да чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)