Verbum

пані́клы, -ая, -ае.

1. Схілены, прыгнуты.

Паніклая ад гарачыні расліннасць.

2. перан. Прыгнечаны; разбіты духоўна.

Чалавек стаяў п.

Выгляд у жанчыны быў п. і разгублены.

|| наз. пані́класць, -і, ж.

азло́блены, -ая, -ае.

Які стаў злосным у выніку няўдачы, непрыемнасці і пад., зласліва настроены да ўсяго навакольнага; які выяўляе злосць, бязлітаснасць.

А. чалавек.

А. тон.

|| наз. азло́бленасць, -і, ж.

ашча́дны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да захоўвання грашовых укладаў.

А. банк.

Ашчадная кніжка.

2. Тое, што і ашчадлівы.

А. чалавек.

|| наз. ашча́днасць, -і, ж. (да 2 знач.).

басурма́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек іншай веры (уст.).

2. Пра несумленнага чалавека (лаянк.).

|| ж. басурма́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. басурма́нскі, -ая, -ае.

ідыёт, -а, М -ёце, мн. -ы, -аў, м.

1. Разумова адсталы, недаразвіты ад нараджэння чалавек.

2. Дурань, тупіца (разм., лаянк.).

|| ж. ідыётка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

інтрыга́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (неадабр.).

Чалавек, які займаецца інтрыгамі (у 1 знач.).

Палітычны і.

|| ж. інтрыга́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. інтрыга́нскі, -ая, -ае.

се́йбіт, -а, М -біце, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто сее зерне.

С. трывожыцца за лёс ураджаю.

2. перан. Чалавек, які распаўсюджвае ідэі, веды.

С. разумнага, добрага, вечнага.

скло́чны, -ая, -ае (неадабр.).

1. Схільны да склок, да склочніцтва.

С. чалавек.

2. Які мае адносіны да склокі, з’яўляецца склокай.

Склочная справа.

|| наз. скло́чнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

стаж, -у, м.

1. Працягласць дзейнасці ў якой-н. галіне.

Працоўны с.

2. Тэрмін, на працягу якога чалавек працуе для набыцця практычнага вопыту па сваёй спецыяльнасці.

Праходзіць выпрабавальны с.

суча́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які жыве ў адзін і той жа час з кім-, чым-н.

Мы — сучаснікі вялікіх падзей.

|| ж. суча́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.