Verbum

како́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Жанчына лёгкіх паводзін, якая жыве на ўтрыманні свайго паклонніка.

каксава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; незак., што (спец.).

Ператвараць у кокс.

|| наз. каксава́нне, -я, н.

|| прым. каксава́льны, -ая, -ае.

каксаўны́, -а́я, -о́е.

Які дае каштоўны кокс.

К. вугаль.

ка́ктус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Паўднёвая расліна з мясістым сцяблом і калючкамі замест лісця.

|| прым. ка́ктусавы, -ая, -ае.

кактэ́йль, -ю, мн. -і, -яў, м.

Напой з сумесі розных спіртных вырабаў з сокамі, а таксама з сумесі малака, фруктовага соку, марожанага.

Малочны к.

кал, -у, м.

Змесціва кішэчніка, якое выдзяляецца пры спаражненні.

|| прым. ка́лавы, -ая, -ае (спец.).

калабарацыяні́ст, -а, М -ні́сце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Здраднік, які супрацоўнічае з ворагамі сваёй радзімы ў час яе акупацыі.

Калабарацыяністы часоў Другой сусветнай вайны.

|| прым. калабарацыяні́сцкі, -ая, -ае.

кала́ж, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. У выяўленчым мастацтве: наклейванне на якую-н. аснову матэрыялаў рознай фактуры і колеру; сам твор, выкананы такім чынам.

2. Прыём эклектычнага спалучэння разнародных элементаў (па форме, змесце, якасці і пад.), а таксама выраб, створаны з выкарыстаннем такога прыёму.

|| прым. кала́жны, -ая, -ае.

К. стыль.

калаіда́льны гл. калоід.

калама́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Лёгкая выязная павозка на рысорах.