Труці́ць ‘знішчаць атрутай, рабіць шкоду атрутнымі рэчывамі’ (ТСБМ, Нас., Бяльк., Ласт., Касп., Байк. і Некр., Гарэц., Яруш., ТС, Варл., Сл. ПЗБ), труці́цса, тру́ціцса ‘турбавацца, мучыцца, непакоіцца’ (Кліх), ст.-бел. трутити перан. ‘пазбаўляць радасці, рабіць непрыемным’ (ГСБМ). Парны па трыванні дзеяслоў да атруціць (гл.), параўн. чэш. мар. otrutit ‘атруціць’. Узнік у выніку кантамінацыі *truti і *traviti пры ад’ідэацыі ст.-польск. truciźnik, truciciel(ka) або непасрэдна ад труць 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

blunder

[ˈblʌndər]

1.

n.

дурна́я памы́лка; хі́ба f.

2.

v.i.

1) схі́біць, зрабі́ць дурну́ю памы́лку

2) брысьці́, блука́ць

3.

v.t.

1) рабі́ць няпра́вільна; парта́чыць, рабі́ць брак

2) вы́казаць глу́пства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Выкаблу́чыцца ’сагнуцца, скруціцца ў дугу’ (Сцяшк.), выкаблу́чвацца ’выкручвацца, выхваляцца’ (Мат. Гом.). Рус. выкаблу́чиваться ’ў час танцаў рабіць нечаканыя і смешныя рухі; крыўляцца’. Да каблук (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карпа́ць 1 ’калупаць, павольна рабіць што-небудзь’ (Нас., Янк. III, Мал., Гарэц., Др.-Падб.). Гл. корпаць.

Карпа́ць 2 ’укараціць што-небудзь’ (Др.-Падб.). Гл. кірпаты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паві́нен ’абавязаны, вымушаны што-н. рабіць або мець якую-н. якасць’ (ТСБМ, Нас., Шат.). Запазычанне з польск. powinien, якое далей да vina (Кюнэ, Poln., 87).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ры́мдзіць ’размаўляць аб дробязях’ (Сцяшк. Сл.). Магчыма, да ры́мзаць (гл.) або да рэ́йдзіць (гл.). З іншага боку параўн. літ. rim̃timi ’рабіць сур’ёзным’, rim̃téti ’рабіцца сур’ёзным’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тэ́хціць ‘берагчы, складаць’ (Сцяшк. Сл.). Да тахціць, тохтаць, тухтаць ‘пакаваць’ (гл.), магчыма, з экспрэсіўнай перагаласоўкай галосных пад націскам. Гл. таксама тэхкацца ‘марудна рабіць што-небудзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фе́я

(фр. fée, ад лац. fatum = лёс)

1) істота жаночага полу, здольная рабіць цуды, чараўніца ў заходнееўрапейскай міфалогіі;

2) перан. чароўная жанчына.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

assuming [əˈsju:mɪŋ] conj. дапу́сцім;

Assuming it rains tomorrow, what shall we do? Дапусцім, што заўтра будзе дождж, што мы будзем рабіць?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

brief​3 [bri:f] v.

1. (on/about) дава́ць каро́ткую інфарма́цыю; рабі́ць рэзюмэ́

2. BrE, law дава́ць інстру́кцыю адвака́ту; даруча́ць вядзе́нне спра́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)