voice​2 [vɔɪs] v.

1. выража́ць (словамі), выка́зваць;

voice opinions or doubts выка́зваць ду́мкі або́ сумне́нні

2. ling. азванча́ць, вымаўля́ць зво́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cadet [kəˈdet] n. кадэ́т; малады́ чалаве́к, які́ прахо́дзіць падрыхто́ўку, каб стаць паліцэ́йскім або́ афіцэ́рам узбро́еных сіл;

a cadet corps кадэ́цкі ко́рпус

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

astringent​2 [əˈstrɪndʒənt] adj.

1. вя́жучы; які́ спыняе кроў

2. крыты́чны, рэ́зкі (пра словы, каментарый)

3. рэ́зкі (пра смак або пах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reversion [rɪˈvɜ:ʃn] n. (to)

1. fml вярта́нне (у папярэдні стан)

2. law перахо́д маёмасных право́ў наза́д да першапачатко́вага ўлада́льніка або́ насле́дніка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sponsor​2 [ˈspɒnsə] v.

1. руча́цца, дава́ць пару́ку

2. фінансава́ць, субсідзі́раваць яку́ю-н. арганіза́цыю або́ мерапрые́мства

3. прапано́ўваць, уно́сіць (праект рэалізацыі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кано́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Царкоўнае ўстанаўленне, правіла, узаконенае вышэйшай царкоўнай іерархіяй.

Царкоўны к.

2. Правіла або сукупнасць правіл якога-н. кірунку, вучэння (кніжн.).

Эстэтычныя каноны класіцызму.

3. Спіс рэлігійных кніг, прызнаных царквою ў якасці Свяшчэннага Пісання (спец.).

Біблейскі к.

4. Царкоўнае песнапенне ў пахвалу святога або свята (спец.).

Велікодны к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пад’ём, -у, м.

1. гл. падняцца, падняць.

2. Участак дарогі, які ідзе ўверх.

Круты п.

3. Выпуклая частка нагі ад пальцаў да шчыкалаткі, над ступнёй.

Боты ціснуць у пад’ёме.

◊

Лёгкі (або цяжкі) на пад’ём (разм.) — лёгка (або з цяжкасцю) адважваецца ісці, ехаць, рухацца, рабіць што-н.

|| прым. пад’ёмны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

залама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -лама́ны; зак., што.

1. Сагнуўшы, надламаць.

З. галінку на дрэве.

2. Сагнуўшы, адкінуць уверх або назад.

З. рукі.

3. Запрасіць надта дорага (разм.).

З. страшэнную цану.

◊

Асінку заламаць (разм.) — даць зарок не рабіць што-н.

Заламаць шапку (разм.) — надзець набакір або ссунуць на патыліцу.

|| незак. зало́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

магазі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Памяшканне для гандлю чым-н.; крама.

Прамтаварны м.

2. Каробка або трубка ў апараце або прыборы, куды закладваецца што-н., напр., патроны ў аўтамат (спец.).

3. Рэзервуар у лямпе, куды наліваюць газу.

4. Склад, будынак для захавання чаго-н. (уст.).

Артылерыйскі м.

|| прым. магазі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

яздо́к, ездака́, мн. ездакі́, ездако́ў, м.

1. Той, хто едзе на кані вярхом або кіруе запрэжкай.

Ездакі пазлазілі з коней.

2. Пра таго, хто ўмее добра ездзіць (у 3 знач.).

Добры я. на матацыкле.

◊

Не яздок куды (разм.) — пра таго, хто не хоча або не можа ездзіць куды-н., бываць дзе-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)