састарэ́лы, -ая, -ае.
1. Які стаў стары.
С., хваравіты чалавек.
Дом для састарэлых (наз.).
2. перан. Які перастаў быць сучасным; устарэлы.
С. метад.
Састарэлае адзенне (нямоднае).
|| наз. састарэ́ласць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
скаці́на, -ы, ж. (разм.).
1. зб. Буйная сельскагаспадарчая жывёла.
Пасвіць скаціну.
Пагнаць скаціну ў поле.
2. перан. Грубы, бяздушны чалавек (груб., лаянк.).
|| памянш.-ласк. скаці́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
сысу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Дзіцяня млекакормячай жывёліны, якое ссе маці.
2. Немаўля (разм., жарт.).
3. перан. Малады, нявопытны ў якой-н. справе чалавек.
|| памянш. сысуно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
хло́пец, ‑пца, м.
Малады чалавек, юнак. Дэмабілізаваўся хлопец з арміі, прыехаў у родную вёску. Хадкевіч. За сталом старшыні ён убачыў такога ж, як сам, маладога хлопца. Дуброўскі. // Нежанаты мужчына. У Сцяпана Лісоўчыка — усё дочкі. Вясёлы, гаманкі быў, калі ў хлопцах хадзіў. Ракітны.
•••
Свой хлопец — просты, вясёлы, кампанейскі чалавек (мужчына).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
швэ́ндацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм. неадабр. Хадзіць узад-уперад без справы, без занятку; брадзіць, сноўдацца. — А мой чалавек недзе па дварэ швэндаецца, — быццам адгадваючы Аленіны думкі, гаворыць Малання. Мележ. Міколку з дзедам спынілі некалькі чалавек, акружылі, запыталі сурова: — Што вы за людзі? Чаго паначы швэндаецеся па лесе? Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
grampus
[ˈgræmpəs]
n.
1) вялі́кі марскі́ дэ́льфін
2) informal чалаве́к, які́ го́ласна сапе́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gusher
[ˈgʌʃər]
n.
1) на́фтавы фанта́н
2) чалаве́к, які́ бу́рна выяўля́е свае́ пачу́цьці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
guttersnipe
[ˈgʌtərsnaɪp]
n., informal
ву́лічнае дзіця́, беспрыту́льнік -а m.; чалаве́к найніжэ́йшых сацыя́льных пласто́ў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
nondescript
[,nɑ:ndɪˈskrɪpt]
1.
adj.
някі́дкі, непрыкме́тны, невыра́зны; неапіса́льны; непрыго́жы
2.
n.
някі́дкі чалаве́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
stretcher
[ˈstretʃər]
n.
1) прыла́да або́ чалаве́к, які́ расьця́гвае
2) насі́лкі pl. only
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)