Verbum

зме́швальнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць вадкасцей растварацца адна ў другой, здольнасць утвараць аднародныя растворы.

жывапі́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць жывапіснага (у 2, 3 знач.). Жывапіснасць малюнка. Жывапіснасць стылю.

закаране́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць закаранелага. Мы крытыкуем усялякую рэакцыйнасць, тупую закаранеласць думкі. Чорны.

замілава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць замілаванага. Уразіла цеплыня і замілаванасць позіркаў, хараство слоў. Лось.

гала́нтнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць галантнага; ветлівасць, ласкавасць, далікатнасць. Галантнасць у абыходжанні з гасцямі.

гну́ткасць, ‑і, ж.

Уласцівасць, якасць гнуткага. Гнуткасць цела. Інтанацыйная гнуткасць верша. Гнуткасць кіраўніцтва.

гу́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць гучнага; добрае гучанне, звонкасць. Гучнасць голасу. Рэгуляваць гучнасць прыёмніка.

бесперабо́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бесперабойнага; адсутнасць перабояў у чым‑н. Бесперабойнасць работы рухавіка.

абгрунтава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць абгрунтаванага; доказнасць, пераканаўчасць якога‑н. сцверджання, вываду. Абгрунтаванасць рашэння.

зя́бкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць зябкага. Не лета ўжо, з ваколіцы цягне зябкасцю. Навуменка.