Verbum

ча́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Утвараць пры рытмічнай працы гукі, падобныя на «чах-чах». Яшчэ чахкае труба электрастанцыі, па гулкіх драўляных тратуарах прайшло гуртам некалькі чалавек. Лобан. Пайшлі тралейбусы і трамваі. Чутно было, як воддаль на вакзале чахкаюць цягнікі. Сабаленка. Глуха за чыгункай пры лесе чахкала лесапільня. Пестрак.

зачы́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад зачыніць.

•••

Дзверы зачынены перад кім гл. дзверы.

Пры зачыненых дзвярах гл. дзверы.

згушча́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да згусціцца.

2. Паддавацца згушчэнню. Пара пры ахаладжэнні хутка згушчаецца.

3. Зал. да згушчаць.

заво́іна, ‑ы, ж.

Абл. Невялікая затока ў рэчцы з павольным цячэннем. Завоінай называлася паласа стаячай вады пры беразе. Колас.

запеленгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., каго-што.

Вызначыць месца знаходжання каго‑, чаго‑н. пры дапамозе пеленгатара. Запеленгаваць радыёстанцыю разведчыкаў.

гальванастэ́гія, ‑і, ж.

Спец. Пакрыццё металічных прадметаў тонкім слоем другога металу пры дапамозе электролізу для засцярогі іх ад карозіі.

[Ад уласн. імя і грэч. stegē — пакрыццё.]

глі́сер, ‑а, м.

Быстраходнае пласкадоннае маторнае судна, якое пры вялікай скорасці слізгаціць па воднай паверхні і дае малую асадку.

[Ад фр. glisser — слізгацець.]

бур ​¹, ‑а, м.

Інструмент для свідравання пры даследаванні глебы, горных народ і пад.

[Ад ням. Bohrer.]

бур ​²,

гл. буры ​².

бязва́жкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан бязважкага. Толькі ў космасе, пры палёце па інерцыі даводзіцца сустракацца з бязважкасцю. Гамолка.

варся́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Высокая травяністая расліна сямейства варсянкавых, суквецце якой выкарыстоўваецца пры варсаванні.