Прашны́ра ’прайдоха, прайдзісвет’ (Нас.). Да шны́рыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыталачы́ць ’прыбіць штуршкамі’ (Нас.). Да талачы́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыця́пнуць ’прышыць наспех, спехам’ (Нас.). Гл. цяпаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сапуста́т, сапуста́тка (Нас.). З супастат, супастатка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Себр ‘сябар, пабрацім, родзіч’ (Нас.). Гл. сябар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скасці́ць ‘сапсаваць’ (Нас.), ‘вылаяць’ (Касп.). Гл. касціць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Супако́н: супоко́н ве́ку ’спрадвеку’ (Нас.). Гл. спакон.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сце́міць ’прыкмеціць, успомніць; заўважыць’ (Нас.). Гл. цеміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тудэ́й ‘там’ (Нас., Мат. Гом.). Гл. тудой.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ілкну́ць ’глынуць’ (Нас.). Пратэза і‑. Гл. лыкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)