перанятлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць перанятлівага; здольнасць пераймаць, засвойваць што‑н. ад другіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамізна, ‑ы, ж.

Уласцівасць прамога (у 1 знач.). Прамізна дарогі. Прамізна тунеля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працаёмкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць працаёмкага; патрэба ў вялікай затраце працы. Знізіць працаёмкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прынаднасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прынаднага. [Праксэда] падабалася сваёй жаночай прынаднасцю, ціхай лагоднасцю. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пявучасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць пявучага; меладычнасць. Пявучасць верша. Пявучасць тонаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размашыстасць, ‑і, ж.

Уласцівасць размашыстага. Размашыстасць почырку. Размашыстасць у рухах. Размашыстасць натуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгулярнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць рэгулярнага. Рэгулярнасць руху цягнікоў. Рэгулярнасць у наведванні заняткаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спартыўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан спартыўнага (у 2 знач.). Спартыўнасць фігуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стопрацэнтнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць стопрацэнтнага (у 2 знач.). Стопрацэнтнасць яўкі на сход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убогасць, ‑і, ж.

Уласцівасць, якасць або стан убогага. Убогасць абсталявання. Убогасць побыту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)