дыямагнетызм, ‑у, м.

Уласцівасць некаторых рэчываў адштурхвацца (а не прыцягвацца) полюсамі магнітаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заблытанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан заблытанага. Заблытанасць справы. Заблытанасць жыццёвых сітуацый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злабадзённасць, ‑і, ж.

Уласцівасць злабадзённага; важнасць, істотнасць для пэўнага моманту. Злабадзённасць тэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зманлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць зманлівага. [Ноч] абдымала чалавека сіняй цьмянасцю, зманлівасцю, цішынёй. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знамянальнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць знамянальнага; важнасць, асобая значнасць чаго‑н. Знамянальнасць падзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імператыўнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць імператыўнага (у 1 знач.); катэгарычнасць. Імператыўнасць патрабаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карпатлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць карпатлівага. [Матэматычныя навукі] патрабавалі карпатлівасці, настойлівасці, уедлівасці да дробязей. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квяцістасць, ‑і, ж.

Уласцівасць квяцістага. Квяцістасць лугоў. Квяцістасць дзявочага адзення. Квяцістасць стылю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кратнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць кратнага (у 1 знач.); дзялімасць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лапідарнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць лапідарнага; сцісласць, выразнасць (стылю, формы). Лапідарнасць выказвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)