зве́рскі, ‑ая, ‑ае.
1. Уласцівы зверу (у 2 знач.).
2. Жорсткі, люты, дзікі.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зве́рскі, ‑ая, ‑ае.
1. Уласцівы зверу (у 2 знач.).
2. Жорсткі, люты, дзікі.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязва́жкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́плакаць, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача;
1. Выліць, выказаць пачуцці слязьмі.
2. Выпрасіць плачам.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абра́давацца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца;
Тое, што і узрадавацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аб’ядзе́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
імглі́ць, ‑ліць;
Ісці, падаць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кашчэ́й, ‑я,
1. Міфічны персанаж усходнеславянскіх народных казак: кашчавы і злы стары, які валодае тайнай даўгавечнасці і незлічоным багаццем.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
метадало́гія, ‑і,
Вучэнне аб метадзе навуковага даследавання.
[Ад грэч. methodos — метад і logos — вучэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
налі́пнуць, ‑не;
Прыліпнуць да паверхні ў якой‑н. колькасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напаўраздзе́ты, ‑ая, ‑ае.
Не зусім раздзеты, амаль раздзеты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)