драцэ́на, ‑ы, ж.

Дрэвападобная або кустовая паўднёвая расліна сямейства лілейных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыёптрыя, ‑і, ж.

Адзінка аптычнай сілы лінзы або сферычнага люстра.

[Ад грэч. dioptēr — нагляданне, вымярэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэк, ‑а, м.

Спец. Навясная палуба марскога або рачнога судна.

[Англ. deck — палуба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імунагене́з, ‑у, м.

Узнікненне імунітэту ў жывёльным або раслінным арганізме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфарматы́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які характарызуецца той або іншай ступенню інфарматыўнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́бельшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца вырабам або пракладкай кабелю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капельма́йстар, ‑тра, м.

Асоба, якая кіруе хорам або аркестрам; дырыжор.

[Ням. Kapellmeister.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касма́ч, ‑а, м.

Разм. Пра касматага чалавека або жывёліну; кудлач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ставасць, ‑і, ж.

Саслоўная або прафесіянальная адасобленасць, групаўшчына. Акцёрская каставасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кісле́ць, ‑ее; незак.

Станавіцца кіслым або больш кіслым. Капуста кіслее.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)