гіпертрафі́раваны, -ая, -ае.

Які падвергся гіпертрафіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sleepless

[ˈsli:pləs]

adj.

1) які́ ня сьпіць, які ня мо́жа спаць; бяссо́нны

sleepless night — бяссо́нная ноч

2) чу́йны

3) заўсёды дзе́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

binding

[ˈbaɪndɪŋ]

1.

n.

1) пераплёт -у m.

2) абшы́ўка, аблямо́ўка f.

2.

adj.

1) які́ зьвя́звае, злуча́е

2) які́ забавя́звае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

forceful

[ˈfɔrsfəl]

adj.

1) по́ўны сі́лы; мо́цны, магу́тны

2) дзе́йны, эфэкты́ўны, мо́цны, які́ ў сі́ле (пра зако́н); які́ ро́біць ура́жаньне, уража́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

świadomy

1. які ўсведамляе, свядомы;

człowiek świadomy niebezpieczeństwa — чалавек, які ўсведамляе небяспеку;

postępek świadomy — свядомы ўчынак;

2. дасведчаны;

człowiek świadomy rzeczy — дасведчаны чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АЙКАНІ́МІКА

(ад грэч. oikos жыллё + onyma імя),

раздзел тапанімікі, які вывучае айконімы — уласныя назвы паселішчаў.

т. 1, с. 175

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лаг,

паказчык, які характарызуе адставанне або апярэджанне ў часе адной зьявы ў параўнанні з іншай.

т. 9, с. 85

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аняме́лы, -ая, -ае.

І. Які стаў нямым, страціў здольнасць гаварыць.

2. Які стаў нерухомым.

А. стан.

3. Ціхі, пазбаўлены якіх-н. гукаў.

Анямелае поле.

4. Які страціў адчувальнасць, здранцвелы.

Анямелыя ногі.

|| наз. аняме́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узмацне́лы, -ая, -ае.

1. Які ўзмацнеў, павялічыўся ў сіле, стаў больш трывалым.

У. вецер.

Узмацнелая дружба.

2. Які стаў больш здаровым, моцным.

У. падлетак.

3. Які атрымаў больш шырокі размах і арганізаванасць.

Узмацнелыя атрады партызан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

састаўны́, -а́я, -о́е.

1. Які складаецца з некалькіх частак, элементаў.

Састаўная лесвіца.

2. Які з’яўляецца часткай чаго-н., уваходзіць у склад чаго-н.

Састаўная частка лякарства.

○

Састаўны выказнік — які складаецца са звязкі і іменнай часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)