жуі́р

(фр. jouir)

уст. чалавек, які шукае ў жыцці толькі асалоды, уцехі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крэціно́ід

(ад крэцін + -оід)

псіхічна нармальны чалавек, з выгляду падобны на крэціна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

манафо́бія

(ад мана- + -фобія)

псіхічны стан, пры якім чалавек баіцца застацца адзін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мікрацэфа́л

(ад мікра- + -цэфал)

чалавек з вельмі малой, недаразвітай галавой (параўн. макрацэфал).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мі́стык

(гр. mystikos = таямнічы)

чалавек, які верыць у існаванне таямнічых, звышнатуральных сіл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стылі́ст

(ад стылістыка)

чалавек, які валодае майстэрствам літаратурнага стылю, піша добрым стылем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фат

(фр. fat, ад лац. fatuus = дурны)

самазадаволены франт, пусты, пошлы чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фацэ́т

(польск. facet, ад лац. facetus = вясёлы, дасціпны)

разм. камічны, забаўны чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эгаі́ст

(фр. égoïste, ад лац. ego = я)

чалавек, якому ўласцівы эгаізм, сябелюб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

насі́льшчык, ‑а, м.

Чалавек, які носіць багаж на вакзалах і прыстанях. Не паспелі пасажыры сысці на бераг, як на іх з усіх бакоў, нібы чайкі на хлеб, пачалі накідвацца насільшчыкі. Філімонаў. // Чалавек, які займаецца пераноскай чаго‑н. Насільшчыкі мэблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)