прамоўца назоўнік | мужчынскі род

Той, хто выступае з прамовай, а таксама чалавек, які валодае дарам гаварыць прамовы.

  • Таленавіты п.

|| прыметнік: прамоўніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прапашчы прыметнік | размоўнае

  1. Такі, які нельга вярнуць, атрымаць назад.

    • Прапашчыя грошы.
  2. Безнадзейны, ні да чаго не прыгодны.

    • Прапашчая справа.
    • П. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

жук назоўнік | мужчынскі род

  1. Насякомае з жорсткім надкрыллем.

    • Майскі ж.
    • Ж.-гнаявік.
  2. пераноснае значэнне: Хітры пранырлівы чалавек (размоўнае).

|| памяншальная форма: жучок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

значкіст назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які мае значок як сведчанне пра кваліфікацыю, выкананне якіх-н. нарматываў.

|| жаночы род: значкістка.

|| прыметнік: значкісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

catholic [ˈkæθlɪk] adj. шыро́кі; разнаста́йны; усеабды́мны, усебако́вы; экумені́чны;

a man of catholic taste чалаве́к з разнаста́йнымі інтарэ́самі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

yuppie [ˈjʌpi] n. infml я́пі (багаты малады чалавек, які працуе па прафесіі і вядзе свецкі лад жыцця)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абжо́ра, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -жо́р іо́раў (разм.).

Прагны да яды, пражэрлівы, ненасытны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

адналю́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ўсё жыццё верны адной сваёй любові, аднаму захапленню і пад.

|| ж. адналю́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

адстаўны́, -а́я, -о́е.

1. Які знаходзіцца ў адстаўцы. А. маёр.

2. разм. Якога адхілілі. А. кавалер.

Адстаўной казы барабаншчык (разм., іран.) — чалавек, з якім ніхто не лічыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

акура́тны, -ая, -ае.

1. Які захоўвае парадак, дакладнасць; спраўны. А. чалавек.

2. Старанна, спраўна зроблены, дакладны. Акуратная работа.

|| наз. акура́тнасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)