шчаслі́вец, -ліўца, мн. -ліўцы, -ліўцаў, м. і (разм.) шчаслі́ўчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Шчаслівы чалавек, той, каму шанцуе.

|| ж. шчаслі́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -лівак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)