бясхі́бнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бясхібнага; адсутнасць хібаў, памылак. Бясхібнасць поглядаў. Бясхібнасць вывадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

велічэ́знасць, ‑і, ж.

Уласцівасць велічэзнага. Велічэзнасць балотнага масіву сапраўды выратоўвала партызан. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргані́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць арганічнага ​2 (у 2 знач.); непарыўная звязанасць, суцэльнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

актуа́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць актуальнага; адпаведнасць запатрабаванням сучаснасці. Актуальнасць тэмы. Страціць актуальнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апаліты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць апалітычнага; ухіленне ад ўдзелу ў грамадска-палітычным жыцці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абавязко́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць абавязковага. Абавязковасць працы для ўсіх працаздольных членаў грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абво́странасць, ‑і, ж.

Уласцівасць абвостранага (у 3, 4 знач.). Абвостранасць пачуццяў, успрыняцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дахо́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць даходнага; прыбытковасць. Даходнасць прадпрыемства. Рост даходнасці сельскай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дро́бязнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць дробязнага (у 1 знач.). Дробязнасць інтарэсах).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыямагнеты́зм, ‑у, м.

Уласцівасць некаторых рэчываў адштурхвацца (а не прыцягвацца) полюсамі магнітаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)