1) набыццё арганізмам, які старэе, прыкмет маладосці; працэс процілеглы старэнню. Першая навук. канцэпцыя амаладжэння належыць франц. вучонаму Ш.Э.Броўн-Секару (1889), які меркаваў, што прычына старэння — аслабленне палавой актыўнасці, а амаладжальны сродак — экстракт палавых залоз жывёл. Амаладжальныя ўласцівасці ў розны час прыпісваліся балгарскай сыраквашы, антырэтыкулярнай цытатаксічнай сываратцы, гармонам, навакаіну і інш. Па сучасных уяўленнях амаладжэнне складанага шматклетачнага арганізма немагчыма з прычыны незваротнасці фаз антагенезу (дзяцінства, маладосць, сталасць, старасць). Можна гаварыць пра запаволенае старэнне, карэкцыю ўзроставых змен, працягласць жыцця, але не пра амаладжэнне ў поўным сэнсе гэтага слова.
2) Павелічэнне маладых асобін у складзе папуляцыі або ўзмоцненае размнажэнне клетак шматклетачнага арганізма.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
complement
[ˈkɑ:mpləmənt]1.
n.
1) дапаўне́ньне n.
2) Gram. выказа́льнае сло́ва(у выка́зьніку)
3) Geom. дапаўне́ньне (да про́стага кута́)
4) кампле́кт -у m.
The factory has a complement of workers — Фа́брыка ма́е по́ўны штат працаўніко́ў
2.
v.t.
дапаўня́ць, укамплекто́ўваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гаспада́р, ‑а, м.
1. Уласнік, уладальнік каго‑, чаго‑н. Гаспадар кнігі. Гаспадар кватэры. Гаспадар фабрыкі.// Прыватны наймальнік. Гаспадар не хацеў задавольваць патрабаванні рабочых, пагражаў абвясціць лакаут.Лынькоў.// Селянін, уладальнік сялянскага двара, надзелу. Ніхто.. [Лаўрэна] не лічыў за гаспадара, а яго хату — за гаспадарку.Якімовіч.Пад самы лес бягуць шнуры, І брыюць спрытна, без заганы, Зялёны дол гаспадары.Колас.
2.(звычайназазначэннем). Чалавек, які вядзе гаспадарку, займаецца гаспадарчымі справамі. Дбайны гаспадар. □ Навучыліся тут людзі працаваць.., адчуваць сябе добрымі, руплівымі гаспадарамі.Кулакоўскі.
3. Галава сям’і, дома. Мужчыны падалі адзін аднаму рукі, гаспадар — цвёрда і самаўпэўнена, госць — .. нясмела.Чорны.
4. Той, хто мае ўладу над кім‑, чым‑н.; паўнаўладны распарадчык. Гаспадар становішча. □ Кандрат Гуга быў больш-менш незалежным гаспадаром у сваім доме.Колас.
5.Разм. Муж. Вестка пра падзенне самаўладства ўсімі ўспрымалася як вестка пра канец вайны, пра тое, што да дзяцей вернуцца бацькі, да маці — сыны, да жонак — гаспадары.Лобан.
•••
Гаспадар свайго слова — пра чалавека, у якога слова не разыходзіцца са справай.
Сам сабе гаспадаргл. сам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
два, двух, двум, двума, (аб) двух, м. і н., дзве, дзвюх, дзвюм, дзвюма, (аб) дзвюх, ж., ліч.кольк.
1. Лік 2. Два разы па два — чатыры. Напісаць лічбу два.// Колькасць 2. Два алоўкі. Дзве дарогі. □ За аднаго бітага двух нябітых даюць.Прыказка.З аднаго вала дзвюх шкур не дзяруць.Прыказка.
2. Тое, што і двойка (у 2 знач.).
•••
Двух слоў не звяжагл. звязаць.
Забіць двух зайцоўгл. забіць 1.
За два (тры і пад.) крокігл. крок.
На два словыгл.слова.
На два франтыгл. фронт.
Не магчы (не ўмець) звязаць двух слоўгл. магчы.
Не раз і не двагл. раз.
Ні два ні паўтара — пра што‑н. няпэўнае, неакрэсленае; ні тое, ні сёе.
Пагнацца за двума зайцамігл. пагнацца.
Палка з двума канцамігл. палка.
Паміж двух агнёўгл. агонь.
Раз-два і гатовагл. раз.
Служыць двум багамгл. служыць.
У два канцыгл. канец.
У двух словахгл.слова.
Як двойчы два (чатыры)гл. двойчы.
Як дзве каплі вадыгл. капля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)