пазасыпа́цца, ‑аецца; зак.

1. Засыпацца куды‑н. — пра ўсё, многае. Пясок пазасыпаўся ў чаравікі.

2. Пакрыцца або напоўніцца чым‑н. сыпкім — пра ўсё, многае. [Раман:] — Ямы ад бульбы былі, помніце, тады ў сасн[я]ку, з прыходу. Цяпер, калі дарога на ўчастак пайшла, пазасыпаліся. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазлуча́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Злучыць, змацаваць усё, многае. Пазлучаць правады.

2. Устанавіць сувязь паміж усім, многім. Пазлучаць берагі мастамі.

3. Сабраць разам усё, многае.

пазлуча́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Злучыць для палавога акта ўсіх, многіх (пра жывёлу).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыпраўля́ць 1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Выправіць усё, многае. Павыпраўляць рэчышчы. Павыпраўляць памылкі ў дыктантах.

павыпраўля́ць 2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Выправіць, адправіць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыпраўляць людзей у экспедыцыі. Павыпраўляць дзяцей з дому. Павыпраўляць машыны ў поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыціска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Прыціснуць усё, многае або ўсіх, многіх. Папрыціскаць прахожых да сцяны. Папрыціскаць пальцы. □ Папрыціскаўшы насы да шыбаў, з зайздрасцю глядзелі.. Косцевы аднагодкі. Карпюк. // Абняўшы, прытуліць да сябе ўсіх, многіх або ўсё, многае. Папрыціскаць дзяцей да сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўзрыва́ць 1, ‑ае; зак., што.

Узрыць усё, многае. Свінні паўзрывалі грады.

паўзрыва́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Узарваць усё, многае. [Янка:] — А чым пацвердзіць?.. Прынесці тыя колы з вагонаў, што паскідаў я пад адхон? Масты, што спаліў? Машыны, што паўзрываў на грав[і]йках?.. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазапа́львацца, ‑аецца; зак.

Запаліцца, загарэцца — пра ўсё, многае. Пазапальваліся, замігацелі сотні ясных зорак — электрычных лямпак. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазацяру́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Зацерушыць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазацярушваў сцежкі снег.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазмацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Змацаваць усё, многае. Пакуль у дарогу — трэба яшчэ пазмацоўваць [воз]. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазно́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Знасіць, доўгай носкай давесці да нягоднасці ўсё, многае. Пазношваць абутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пало́пацца, ‑аецца; зак.

Лопнуць — пра ўсё, многае. Шклянкі палопаліся. На [далонях] ускочылі і палопаліся вадзяныя пухіры. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)