мазь в разн. знач. мазь, род. ма́зі ж.;

колёсная мазь калама́зь, (отработанная) калані́ца;

◊

де́ло на мази́ спра́ва ідзе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самотёком нареч. самацёкам;

вода́ идёт самотёком вада́ ідзе́ самацёкам;

рабо́та не пойдёт самотёком перен. рабо́та не по́йдзе самацёкам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

себе́​II част. сабе́;

ничего́ себе́ разг. нішто́ сабе́;

идёт себе́ разг. ідзе́ сабе́;

так себе́ так сабе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Лабзава́ць ’есці (слівы, яблыкі)’. У выразе: …лабзуе, аж лёскат ідзе… (любан., Нар. словатв.) генетычна звязана з літ. lapsėti ’прагна есці, жэрці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

біло́н, ‑у, м.

Спец.

1. Непаўнацэнная разменная манета.

2. Нізкапробнае срэбра, якое ідзе на чаканку разменнай манеты.

[Фр. billon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крапла́к, ‑у, м.

Сумесь алюмініевых і кальцыевых солей алізарыну, якая ідзе на прыгатаванне паліграфічных і акварэльных фарбаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мерыдыяна́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мерыдыяна. // Які ідзе ў напрамку мерыдыяна, па мерыдыяну. Мерыдыянальная лінія.

[Лац. meridionalis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убаро́ць, убора; зак., каго.

Абл. Баднуць. Да .. [Петрыка] ідзе Падласка, рогі паставіла і галаву ўвагнула, убароць хоча. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыягана́льны

(лац. diagonalis, ад гр. diagonios = які ідзе ад вугла да вугла)

які мае адносіны да дыяганалі 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

катые́н

(гр. kation = які ідзе ўніз)

дадатна зараджаны іон, які ў час электролізу рухаецца да адмоўнага электрода (катода).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)