шклава́цца, шклуецца; зак. і незак.

Спец.

1. Шляхам плаўлення ператварыцца (ператварацца) у шкло.

2. толькі незак. Зал. да шклаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crystal clear [ˌkrɪstlˈklɪə] adj.

1. празры́сты; чы́сты, як крышта́ль (пра ваду, шкло і да т.п.)

2. зразуме́лы; відаво́чны, я́ўны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ашкляне́лы, ‑ае.

Які стаў падобны на шкло; застылы (пра вочы). Ашклянелыя вочы забітых пазіралі безнадзейнасцю смерці ў далёкае неба. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхта́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліхтара (у 1 знач.). Ліхтарныя агні. // Прызначаны для ліхтара. Ліхтарны слуп. Ліхтарнае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператру́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., што.

Разм. Пабіць, паламаць на дробныя кавалкі, патрушчыць усё, многае. Ператрушчыць шкло. Ператрушчыць усю мэблю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кро́хкасць ж Brüchigkeit f -; Zerbréchlichkeit f - (ломкасць), Sprödigkeit f - (пра метал, шкло)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

бой, бо́ю, мн. баі́, баёў, м.

1. гл. біць.

2. Узброенае сутыкненне, бітва.

Наступальны б.

3. Барацьба, спартыўнае спаборніцтва.

Кулачны б.

4. перан. Змаганне з тым, што перашкаджае ў жыцці і працы.

Б. з недахопамі.

5. зб. Біты посуд, шкло і пад.

Цагляны б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

памянша́льны, -ая, -ае.

1. Які служыць для памяншэння адлюстравання прадметаў.

Памяншальнае шкло.

2. У граматыцы: звязаны з утварэннем назоўнікаў і прыметнікаў, якія абазначаюць меншую велічыню прадмета або паменшаную ступень якасці, а таксама станоўчыя эмацыянальныя адносіны, напр.: дамок, яблычак, ціхенькі, добранькі. П. суфікс. Памяншальная форма прыметнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

powiększający

powiększając|y

павелічальны;

szkło ~e — павелічальнае шкло; лупа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

глядзе́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і аптычны. Глядзельнае шкло. Глядзельная труба.

2. Прызначаны для гледачоў (у 2 знач.). Глядзельная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)