сфармірава́цца сов., в разн. знач. сформирова́ться;

полк ~ва́ўся — полк сформирова́лся;

цягні́к ~ва́ўся — по́езд сформирова́лся;

чалаве́к ~ва́ўся — челове́к сформирова́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учэ́пісты прям., перен. це́пкий; ухва́тистый;

~тыя па́льцы — це́пкие (ухва́тистые) па́льцы;

у. чалаве́к — це́пкий челове́к;

~тыя во́чы — це́пкие глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вида́ть​II вводн. сл. (вероятно), прост. віда́ць, ма́быць, му́сіць;

он, вида́ть, весёлый челове́к ён, віда́ць (ма́быць, му́сіць), вясёлы чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непогреши́мый

1. (безошибочный) беспамылко́вы, разг. непамы́льны, бясхі́бны;

непогреши́мый вы́вод беспамылко́вы (бясхі́бны) вы́вад;

2. (безгрешный) бязгрэ́шны;

непогреши́мый челове́к бязгрэ́шны чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предрассу́док м. забабо́ны, -наў ед. нет; пры́мхі, -хаў, ед. пры́мха, -хі ж.;

◊

челове́к без предрассу́дков чалаве́к без забабо́наў (пры́мхаў).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

своя́к

1. (муж жениной сестры) шва́гер, -ра м.;

2. (человек, находящийся в свойстве с кем-л.) свая́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стра́нность ж.

1. дзі́ўнасць, -ці ж.;

2. (странная манера) дзіва́цтва, -ва ср.;

◊

челове́к со стра́нностями дзіва́к, чалаве́к з дзіва́цтвамі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неакура́тны в разн. знач. неаккура́тный;

н. чалаве́к — неаккура́тный челове́к;

~нае выкана́нне — неаккура́тное исполне́ние;

~ная даста́ўка по́шты — неаккура́тная доста́вка по́чты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяхце́р (род. пехцяра́) м., обл., уст.

1. (верёвочная сетка для сена) пехте́рь;

2. перен. (неуклюжий человек) пехте́рь, тюфя́к, пе́нтюх

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сабака́р, -ра́ м.

1. разг. соба́чник; псарь;

2. (человек, занимающийся ловлей собак) соба́чник;

3. разг. тот, кто дра́знит соба́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)