вида́тьII вводн. сл. (вероятно), прост. віда́ць, ма́быць, му́сіць;

он, вида́ть, весёлый челове́к ён, віда́ць (ма́быць, му́сіць), вясёлы чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

предрассу́док м. забабо́ны, -наў ед. нет; пры́мхі, -хаў, ед. пры́мха, -хі ж.;

челове́к без предрассу́дков чалаве́к без забабо́наў (пры́мхаў).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

своя́к

1. (муж жениной сестры) шва́гер, -ра м.;

2. (человек, находящийся в свойстве с кем-л.) свая́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

непогреши́мый

1. (безошибочный) беспамылко́вы, разг. непамы́льны, бясхі́бны;

непогреши́мый вы́вод беспамылко́вы (бясхі́бны) вы́вад;

2. (безгрешный) бязгрэ́шны;

непогреши́мый челове́к бязгрэ́шны чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

стра́нность ж.

1. дзі́ўнасць, -ці ж.;

2. (странная манера) дзіва́цтва, -ва ср.;

челове́к со стра́нностями дзіва́к, чалаве́к з дзіва́цтвамі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

неакура́тны в разн. знач. неаккура́тный;

н. чалаве́к — неаккура́тный челове́к;

~нае выкана́нне — неаккура́тное исполне́ние;

~ная даста́ўка по́шты — неаккура́тная доста́вка по́чты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пяхце́р (род. пехцяра́) м., обл., уст.

1. (верёвочная сетка для сена) пехте́рь;

2. перен. (неуклюжий человек) пехте́рь, тюфя́к, пе́нтюх

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сабака́р, -ра́ м.

1. разг. соба́чник; псарь;

2. (человек, занимающийся ловлей собак) соба́чник;

3. разг. тот, кто дра́знит соба́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сканда́льны в разн. знач. сканда́льный;

~ная спра́ва — сканда́льное де́ло;

с. чалаве́к — сканда́льный челове́к;

~ная хро́ніка прэ́сы — сканда́льная хро́ника пре́ссы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сме́ртны

1. прил. (подверженный смерти) сме́ртный;

чалаве́к с.челове́к сме́ртен;

2. в знач. сущ. сме́ртный;

про́сты с. — просто́й сме́ртный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)