hull1 [hʌl] n. ко́рпус карабля́ (частка, якая знаходзіцца пад вадой)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nineteenth [ˌnaɪnˈti:nθ] num., n. дзевятна́ццаты;

a nineteenth дзевятна́ццатая ча́стка, адна́ дзевятна́ццатая

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ninetieth [ˈnaɪntiəθ] num., n. дзевяно́сты;

a ninetieth дзевяно́стая ча́стка, адна́ дзевяно́стая

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ninth [naɪnθ] num., n. дзявя́ты;

a ninth дзявя́тая ча́стка, адна́ дзявя́тая

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

underneath1 [ˌʌndəˈni:θ] n. the underneath спод (ніжняя частка чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

напле́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Наплечнае ўпрыгожанне на адзежы.

2. Частка старадаўніх воінскіх даспехаў, якая засцерагала плечы ад удараў.

3. Частка спартыўнага рыштунку, якая засцерагае плечы варатара ад пашкоджанняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ге́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Адразная асобна скроеная частка блузкі, сукенкі і пад., да якой на вышыні грудзей прышываецца астатняя частка і рукавы; какетка².

Сукенка на гестцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́рад¹, -у, М -дзе, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Пярэдняя частка чаго-н.

П. сукенкі.

2. Тое, што і перадок (у 1 знач.).

3. звычайна мн. Частка абутку, што ахоплівае верх ступні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каме́ль, камля́, мн. камлі́, камлёў, м.

1. Ніжняя патоўшчаная частка дрэва, расліны, якая прылягае да кораня.

2. Перавязаны канец снапа, веніка і пад.

К. снапа.

|| прым. камлёвы, -ая, -ае.

Камлёвая частка дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цаўё, -я́, мн. цэ́ўі і (з ліч. 2, 3, 4) цаўі́, цэ́ўяў, н.

1. Верхняя частка ружэйнага ложа, на якой умацоўваецца ствол.

2. Доўгая тонкая частка чаго-н., звычайна дзяржання.

Ц. рыдлёўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)