элега́нтны, ‑ая, ‑ае.

Зграбны, прыгожы, вытанчаны. На.. [Маі] было элегантнае паліто, у руках чорная сумачка. Ярашэвіч. Цяпер на Сіліцкім быў даволі элегантны плашч, на галаве капялюш, на нагах моцныя чаравікі. Арабей. З пакоя выйшла Зося.. У добра скроеным сінім плацці, з двух’яруснай прычоскай-куклай, расчырванелая, яна мела амаль элегантны выгляд. Шамякін. // З густам, прыгожа адзеты; які трымае сябе галантна, далікатна. У белых кашулях і бліскучых чаравіках элегантныя салісты выконвалі лёгкія эстрадныя песенькі аб каханні, сяброўстве, вернасці — на ўсе тэмы, якія толькі цікавяць людзей. Гаўрылкін.

[Фр. élégant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pinch2 [pɪntʃ] v.

1. шчыпа́ць, ушчыпну́ць; прышчамі́ць;

Mum, he pinched me! Мама, ён ушчыпнуў мяне!

2. ці́снуць (пра абутак);

My shoes pinch. Мае чаравікі ціснуць.

3. BrE, infml сцягну́ць, укра́сці;

Someone has pinched my coat! Хтосьці ўкраў маё паліто!

4. скупі́цца, экано́міць;

pinch and scrape экано́міць на ўсім

pinch pennies infml экано́міць на ўсім

pinch off [ˌpɪntʃˈɒf] phr. v. прышчыпну́ць, адшчыпну́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zmierzyć

зак. змерыць; памераць;

zmierzyć buty — прымерыць чаравікі;

zmierzyć kogo oczyma (spojrzeniem, wzrokiem) — змерыць каго вачыма (позіркам);

zmierzyć okiem — прыкінуць на вока

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

clog

[klɑ:g]

1.

v.(-gg-)

1) затыка́ць (-ца), запі́хваць (-ца), запру́джваць

Grease clogged the drain — Тлушч заткну́ў сьцёкавую трубу́

2) заміна́ць

2.

n.

1) перашко́да f.

2) кало́дка f., драўля́ныя кайданы́

3) чараві́кі з драўля́най падэ́швай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цэ́лы, -ая, -ае.

1. Такі, ад якога нічога не аддзелена.

На чыстым абрусе ляжаў ц. бохан хлеба.

2. Які поўнасцю ахоплівае што-н. (пра адрэзак часу, месца, прастору).

Ц. тыдзень.

Калона расцягнулася на цэлую вярсту.

3. Аб вялікай колькасці. вялікіх памерах, аб’ёме чаго-н.

Ц. кавалак сала.

Цэлая гара камення.

Ц. мех бульбы.

4. Не пашкоджаны, не знішчаны, не сапсаваны; не зношаны.

Пасля пажару у́ вёсцы хата засталася цэлая.

Чаравікі былі старыя, але цэлыя.

5. Не паранены, здаровы.

Ц. вярнуўся з вайны.

6. у знач. наз. цэ́лае, -ага, н. Што-н. адзінае, непадзельнае.

Адзінае ц.

Цэлы лік або цэ́лае — лік. які складаецца з цэлых адзінак, які не мае дробу.

У цэлым

1) ва ўсёй сукупнасці. цалкам;

2) увогуле, без падрабязнасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дабра́ць, ‑бяру, ‑бярэш, ‑бярэ; ‑бяром, ‑бераце; зак., каго-што.

1. і чаго. Узяць яшчэ нейкую колькасць да поўнай меры. Дабраць вады ў каструлю.

2. Скончыць набор (кнігі, артыкула і пад.). Дабраць часопіс.

3. Выбіраючы, знайсці, падабраць патрэбнае, прыдатнае, адпаведнае чаму‑н. Дабраць ключ да замка. Дабраць чаравікі да пары. □ Чорт не адны лапці стаптаў, пакуль такую пару дабраў. З нар.

•••

Ладу не дабраць — не знайсці выхаду з якога‑н. становішча.

Розуму не дабраць — не магчы знайсці рашэння якога‑н. пытання, не ведаць, што рабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

klamm

a

1) вільго́тны, сыры́

~e Wäsche — сыра́я бялі́зна

2) адубе́лы, скарчане́лы

3) ву́зкі, це́сны

~e Schhe — це́сныя чараві́кі

4) разм. бе́дны, скупы́

wir sind sehr ~ an Geld — у нас ту́га з грашы́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zwierli

adv

1) двацкі; двух радо́ў [гату́нкаў, ві́даў]

auf ~ Art — двацкім чы́нам

2) ро́зны, няпа́рны (напр. пра чаравікі і г.д.)

3) двуру́шніцкі

er führt ~ Rden — ён двуру́шнік

◊ das ist mit ~ Maß gemssen — да гэ́тага падышлі́ небесстаро́нне [неаб’ектыўна]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

size

[saɪz]

1.

n.

1) паме́р -у m., велічыня́ f.; аб’ём -у m.

2) ну́мар, паме́р -у m.

His shoes are size 10 — чараві́кі ў яго́ дзяся́тага паме́ру

2.

v.t.

сартава́ць паво́дле велічыні́

- cut down to size

- size up

- of a size

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

leak

[li:k]

1.

n.

1) працёк -у m., дзі́рка, шчы́ліна f. (у страсе́, гаршку́)

2) выцяка́ньне n.

3) уце́чка f. (вады́, га́зу)

2.

v.i.

1) цячы́, прасо́чвацца

2) працяка́ць (пра чараві́кі, чо́вен)

3) прасо́чвацца, выдава́цца

The secret leaked out — Сакрэ́т ста́ўся ве́дамым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)