папі́хіч, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Чалавек, якім панукаюць, зняважліва распараджаюцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

педэра́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца педэрастыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пешахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ідзе пяшком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

по́мслівы, -ая, -ае.

Схільны да помсты.

П. чалавек.

|| наз. по́мслівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

працаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Вельмі старанны, працавіты чалавек; рабацяга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прызыўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Чалавек, які прызываецца на вайсковую службу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пустагало́вы, -ая, -ае (разм.).

Бесталковы, неразумны.

П. чалавек.

|| наз. пустагало́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

святата́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (кніжн.).

Чалавек, які чыніць, учыніў святатацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

слабаво́льны, -ая, -ае.

Са слабай воляй.

С. чалавек.

|| наз. слабаво́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сухарля́вы, -ая, -ае.

Худы, тонкі, сухі.

С. чалавек.

|| наз. сухарля́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)