нео́н, -у, м.

Хімічны элемент, інертны газ без колеру і паху, які выкарыстоўваецца для напаўнення электрычных лямпачак, у сігнальных, рэкламных і пад. асвятляльных прыладах.

|| прым. нео́навы, -ая, -ае.

Неонавая лямпа.

Неонавае святло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вугляро́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Хімічны элемент, які з’яўляецца асновай усіх арганічных рэчываў у прыродзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бактэрыцы́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Хімічны сродак знішчэння бактэрый — узбуджальнікаў хвароб чалавека, жывёлы і раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мутаге́н, ‑у, м.

Спец. Фізічны, хімічны і біялагічны фактары, якія выклікаюць мутацыю (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навакаі́н, ‑у, м.

Хімічны прэпарат, які ўжываецца для мясцовага абязбольвання і для лячэння некаторых захворванняў.

[Ад лац. novus — новы і (ка)каін.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́трый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, мяккі шчолачны метал серабрыста-белага колеру. Хлорысты натрый. Вуглякіслы натрый.

[Лац. natrium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́дый, ‑ю, м.

Радыеактыўны хімічны элемент, які ўяўляе сабой серабрыста-белы бліскучы метал. Выпрамяненне радыю.

[Ад лац. raduis — прамень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́дый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, цяжкі тугаплаўкі метал серабрыста-белага колеру з групы плацінавых металаў.

[Грэч. rhodon — ружа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селе́н, ‑у, м.

Хімічны элемент, шэра-чорны металоід, які выкарыстоўваецца пры вырабе фотаэлементаў і шкла.

[Ад грэч. selēnē — Месяц.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́рый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, радыеактыўны метал, які з’яўляецца сыравінай для прамысловага атрымання ядзернай энергіі.

[Ад імені Тора, бога грому ў скандынаўскай міфалогіі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)