БАКСЁР,

нямецкі бульдог, парода службовых сабак. Выведзены ў Германіі ў канцы 19 ст. скрыжаваннем англ. бульдогаў і ням. булен-бейсераў. Пашыраны ва ўсім свеце.

Канстытуцыя моцная, шыракацелая. Выш. ў карку 58—68 см. Масць рыжая, тыгравая, зрэдку белая, рабая, плямістая. Морда чорная або цёмная, вакол вачэй цёмныя кругі («акуляры»). Шэрсць кароткая, прамая, шорсткая. Хвост купіруюць у маладым узросце. Тып паводзін ураўнаважана-рухомы. Добра дрэсіруецца. Характэрны алюр — галоп.

т. 2, с. 231

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АРГАТЫ́ЗМ

(франц. argotisma),

умоўнае або штучнае слова, якое выкарыстоўваецца ў мове замест агульнавядомага. Аргатызмы маюць вузкаспец. характар і знаходзяцца па-за межамі літ. мовы: напр., «філон» — гультай, «стукач» — даносчык, «хіляць» — ісці, «хвост» — акадэмічная запазычанасць і інш. Эмацыянальна-экспрэсіўная афарбоўка, выразнае адценне зніжанасці або грубаватасці, уласцівае аргатызму, дазваляе карыстацца імі ў маст. творах для стварэння каларыту адпаведнага сац. асяроддзя, вобраза ці своеасаблівага камічнага эфекту.

І.Л.Бурак.

т. 1, с. 468

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Апа́чына ’прыстасаванне для кіравання плытом’ (Сцяшк.), пачы́н(а) ’вясло’ (Бяльк.). Ст.-бел., ст.-укр. опачина ’вясло’ (Сінаніма). Укр. опачина ’тс’, (о)пачина ’вязка галля, ламачча, лазы’. Ст.-польск. paczyna ’рулявое вясло’, чэш., славац. opačina ’вясло’, ст.-чэш. дыял. opačina ’руль’, ’доўгі брус у задняй частцы воза’, ’процівага’, паморск. pácəna ’руль’, макед. опачина ’зваротны бок’, серб.-харв. опа̀чина ’грубасць, жорсткасць, паскудства’, балг. опачина ’ўпартасць’, славен. opačina ’памылка’, балг. опашка хвост’, рус. дыял. опачина ’хара’. Паводле Міклашыча, Махэка, Брукнера, польскія, чэшскія, славацікія словы ўтвораны ад opak ’наадварот’, а першаснае значэнне іх ’руль’ (Брукнер, 380); лепш суаднесці гэтыя формы з дзеясловам тыпу ўкр. пачити ’паварачваць’. Значэнне ’вясло’ можа быць выведзена з ’руль, рулявое вясло’. Аднак на магчымасць сувязі з ст.-рус. опашь, балг. опашкахвост’ указвае фанетыка рус. сіб. опашня ’вялікае бакавое вясло на барках’; з чэшскім значэннем ’брус у возе’ параўн. рус. дыял. опашина ’бервяно паміж стойкамі ў штольні’. Укр. (о)пачина ’звязка’, згодна з Бялецкім-Насенкам, ад фашина, якое з ням. Faschine. Гл. фашына.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Верціхвост ’разнавіднасць вераб’я’ (КТС). Укр. палес. вэртыхви́стка ’сітаўка’; ’пліска’. Да вярцець і хвост (гл.). Аналагічна ў іншых слав. мовах: рус. вертише́йка, вертиголо́вка, укр. вертигу́зка, палес. ве̂ртыго̂ло́в, серб. вр̀тигуз, вр̀тиреп ’сітаўка, Motacilla alba’. У выніку пераносу значэння ўтварылася міёр. вярціхво́ст ’непаседлівы чалавек, які ўвесь час снуе ўзад-уперад’ (З нар. сл.). Сюды ж верціхвостка ’назва птушкі’, а таксама ’шалахвостка (пра жанчыну)’. Аналагічна рус. вертихвостка ’тс’ і ўкр. вертихвістка ’ветрагонка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыці́снуць сов.

1. прижа́ть, прити́снуть;

п. да грудзе́й — прижа́ть к груди́;

п. спружы́ну — прижа́ть пружи́ну;

2. прищеми́ть, придави́ть;

п. па́лец дзвяра́мі — прищеми́ть (придави́ть) па́лец дверьми́;

3. прижа́ть;

п. у кут — прижа́ть в у́гол;

4. перен. (строго потребовать) прижа́ть;

п. прагу́льшчыкаў — прижа́ть прогу́льщиков;

5. перен. (ограничить в правах) притесни́ть;

6. разг. (о холодах, морозе) уси́литься, уда́рить;

п. хвост — прижа́ть хвост

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накруці́ць сов.

1. накрути́ть, наверну́ть; намота́ть;

н. абмо́ткі на но́гі — накрути́ть (наверну́ть) обмо́тки на но́ги;

н. ле́ску на кату́шку — намота́ть ле́ску на кату́шку;

2. (изготовить кручением) накрути́ть;

3. (отверстий и т.п.) насверли́ть;

4. навинти́ть;

н. га́йку — навинти́ть га́йку;

5. перен., разг. (сделать, придумать замысловатое) накрути́ть;

6. разг. наплутова́ть;

н. ву́шы — надра́ть у́ши;

н. хвостпрост. накрути́ть хвост

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марудзіць, кешкацца; бавіцца, валаводзіць (разм.); длубацца (абл.); цягнуць, спаць, чухацца (перан.) □ цягнуць валынку, цягнуць ката за хвост, круціць вала за хвост, спаць у шапку

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

miech

м.

1. мех; мяшок; торба;

2. мех;

miech kowalski — кавальскі мех;

dudy w miech разм. падцяць хвост

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падця́ць

1. (адсячы, падрэзаць) (von nten) bhauen* vt, bschneiden* vt, bschlagen* vt;

2. (падагнуць пад сябе або прыціснуць да сябе):

падця́ць хвост den Schwanz inziehen*;

падця́ць пад сябе́ но́гі die Bine nterschlagen*;

падця́ць гу́бы die Lppen zusmmen- [aufeinnder]prssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чарга,
1. чарга / пасвіць жывёлу: радоўка (абл.)
2. чарга; хвост (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)