surpass

[sərˈpæs]

v.t.

перасяга́ць; перавыша́ць, перавыша́ць

to surpass expectations — перавы́сіць усе́ спадзява́ньні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

áusschöpfen

vt вычэ́рпваць

álle Möglichkeiten ~ — вычарпа́ць усе́ магчы́масці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

sónders

samt und ~ — усё ра́зам, усе́ без выключэ́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пацялі́цца, ‑целяцца; зак.

Ацяліцца — пра ўсіх, многіх. Усе каровы пацяліліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашы́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Патраціць усе грошы; разарыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамбо́эдр, ‑а, м.

Паралелепіпед, усе грані якога з’яўляюцца роўнымі ромбамі.

[Ад грэч. rhombos — ромб і hedra — сядзенне, аснова, грань.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переточи́ть сов.

1. (наточить всё, многое) навастры́ць, павастры́ць, перавастры́ць;

переточи́ть все ножи́ навастры́ць (павастры́ць, перавастры́ць) усе́ нажы́;

2. (заново, больше, чем надо) перавастры́ць;

3. (на токарном станке — обо всём, многом) натачы́ць, патачы́ць, ператачы́ць;

4. (заново — на токарном станке) ператачы́ць;

переточи́ть все карандаши́ перавастры́ць усе́ ало́ўкі;

переточи́ть все ножи́ перавастры́ць усе́ нажы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перамалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што.

1. Абмалаціць яшчэ раз, нанава. Перамалаціць акалот.

2. Памалаціць, абмалаціць усё, многае. Перамалаціць усе снапы.

3. перан. Разм. Пабіць, паламаць усё, многае. Град перамалаціў усе шыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́дны¹, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца, ажыццяўляецца пад паверхняй вады.

Падводная частка карабля.

Падводнае плаванне.

2. Пра судны, флот: здольны плаваць пад вадой.

Падводная лодка (баявы карабель). Падводныя сілы флоту (усе падводныя лодкі ВМФ дзяржавы або аднаго з яе флотаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

набале́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лі́ць; зак.

1. Стаць вельмі балючым ад працяглага болю.

Рука набалела.

2. перан. Змучыцца ад доўгіх пакут.

Душа набалела.

3. Накапіцца, сабрацца (пра што-н. цяжкае, пакутлівае).

Усе гаварылі пра тое, што набалела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)