стратэ́гія, -і, мн. -і, -гій, ж.

1. Навука правядзення вайны, майстэрства вядзення вайны і кіравання барацьбой.

Тэорыя ваеннай стратэгіі.

Лекцыі па стратэгіі.

2. перан. Майстэрства планавання кіраўніцтва, заснаванага на правільных і далёка разлічаных прагнозах.

С. развіцця прадпрыемства.

С. навуковага пошуку.

|| прым. стратэгі́чны, -ая, -ае.

Стратэгічныя рэзервы.

Стратэгічныя наступальныя дзеянні фронту.

Стратэгічная сыравіна (якая мае ваеннае значэнне).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

статысты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да статыстыкі (у 1, 2 знач.). Статыстычная тэорыя. Статыстычныя даныя. // Які ажыццяўляецца метадам статыстыкі. Статыстычныя назіранні. Статыстычныя табліцы.

2. Які мае адносіны да статыстыкі (у 3 знач.). Статыстычная праверка гіпотэзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касмана́ўтыка

(ад гр. kosmos = Сусвет + nautike = караблеваджэнне)

тэорыя і практыка палётаў у космас.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

інфарма́цыя ж.

1. (действие) информа́ция, информи́рование ср.;

2. (сведения о чём-л.) информа́ция;

газе́тная і. — газе́тная информа́ция;

○ тэо́рыя ~цыі — тео́рия информа́ции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

стро́йны

1. (красиво, пропорционально сложённый, расположенный) стро́йный;

2. (логично построенный, упорядоченный) стро́йный; сла́женный;

~ная тэо́рыя — стро́йная тео́рия;

с. ако́рд — стро́йный акко́рд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

экано́міка ж

1. (тэорыя) Ökonomíe f -, Wírtschaftslehre f -;

2. (гаспадарка) Wírtschaft f -; Ökonómik f -; Wírtschaftsform f -;

сусве́тная экано́міка Wéltwirtschaft f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

антыдарвіні́зм

(ад анты- + дарвінізм)

тэорыя, накіраваная супраць дарвінізму і несумяшчальная з ім (напр. крэацыянізм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эвалюцы́йны

(ад эвалюцыя)

неперарыўны, паступовы;

э-ая тэорыя — вучэнне аб гістарычным развіцці жывой прыроды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

авія́цыя, ‑і, ж.

1. Тэорыя і практыка перамяшчэння ў паветры на лятальных апаратах, цяжэйшых за паветра: самалётах, верталётах, планёрах і пад. Развіццё авіяцыі. Выкарыстаць у авіяцыі навейшыя дасягненні навукі.

2. Сукупнасць лятальных апаратаў; паветраны флот. Грамадзянская авіяцыя. Бамбардзіровачная авіяцыя. Налёт авіяцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супраціўле́нне н

1. гл супраціў;

2. эл (дэталь) Wíderstand m -(e)s, -stände; тэх Féstigkeit f -;

тэо́рыя супраціўле́ння матэрыя́лаў Féstigkeitslehre f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)