отре́зок в разн. знач. адрэ́зак, -зка м.;

отре́зки тка́ни адрэ́зкі ткані́ны;

отре́зок пути́ адрэ́зак шля́ху;

отре́зок вре́мени адрэ́зак ча́су.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мярэ́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Вышыўка на тым месцы, дзе з тканіны выцягнуты ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамтава́ры, ‑аў; адз. няма.

Агульная назва асноўных прамысловых тавараў бытавога спажывання (тканіны, абутку, адзення і пад.). Продаж прамтавараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безуса́дачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не памяншае сваіх памераў пры эксплуатацыі, не дае ўсадкі (пра тканіны). Безусадачная матэрыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́ды, ‑аў; адз. кед, М ‑дзе, м.

Лёгкі спартыўны абутак з прарызіненай тканіны на мяккіх рабрыстых гумавых падэшвах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́фар, ‑фра, м.

Вялікая скрынка з векам і замком для захоўвання тканіны, адзежы, каштоўнасцей. Дастаць з куфра бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грубашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

З якога атрымліваюць грубую шэрсць, воўну. Грубашэрсная парода авечак. // Зроблены з грубай шэрсці. Грубашэрсныя тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шмаргаць сов.

1. разг. вы́дергать, повы́дергать;

в. ні́ткі з ткані́ны — вы́дергать ни́тки из тка́ни;

2. истрепа́ть;

в. шнур — истрепа́ть шнур

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., чаго.

1. Адмераць у якой-н. колькасці.

Н. зямлі.

2. Мераючы, вызначыць колькасць чаго-н.

Н. пяць метраў тканіны.

|| незак. наме́рваць, -аю, -аеш, -ае і намяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мішура́, -ы́, ж.

1. Медныя пасярэбраныя або пазалочаныя ніткі, з якіх вырабляюць парчовыя тканіны, галуны, ёлачныя ўпрыгожанні і пад.

2. перан. Знешняя, падманная бліскучасць.

|| прым. мішу́рны, -ая, -ае; наз. мішу́рнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)