выда́ткі, ‑аў; адз. выдатак, ‑тку, м.

Затраты на што‑н., расходы; расходная сума. Выдаткі вытворчасці. Непрадбачаныя грашовыя выдаткі. Прыбыткі і выдаткі бюджэту. □ З цягам часу раслі дзеці, а з імі раслі і выдаткі. Хведаровіч.

•••

Накладныя выдаткі — дадатковыя выдаткі на гаспадарча-арганізацыйныя патрэбы вытворчасці і на размеркаванне тавараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Beláuf

m -(e)s, Beläufe вы́нік, су́ма

im ~e von… — на су́му ў…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

куш м.

1. карт. Satz m -es, Sätze;

2. разм. (вялікая сума грошай) rúndes Sümmchen; Bátzen m -s, -;

ла́дны куш ein gehöriger Bátzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

страхо́ўка ж.

1. Versícherung f -, -en; Sícherstellung f -, -en (гарантыя);

2. (сума) Versícherungssumme f -, -n;

3. (у альпінізме) Sícherungsseil n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ГІНЕ́Я

(англ. guinea),

англійская залатая манета 17—18 ст. Упершыню выраблена ў 1663 з золата, прывезенага з Гвінеі (адсюль назва). У 1717 адпавядала 21 шылінгу, у 1817 заменена залатым саверэнам. Да 1971 у Вялікабрытаніі мела назву гінея сума ў 21 шылінг, ужывалася таксама ў якасці разліковай адзінкі.

т. 5, с. 250

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зна́тный

1. зна́тны;

зна́тные лю́ди страны́ зна́тныя лю́дзі краі́ны;

2. (хороший) прост. до́бры; (немалый) немалы́;

зна́тный моро́з до́бры маро́з;

зна́тная су́мма немала́я (до́брая) су́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ісці́зна ’справядлівая справа, справядлівы іск, сапраўдная прыналежнасць’ (Нас.). Ст.-бел. истизна ’наяўныя грошы, наогул наяўнасць чаго-н.’ (Гарб.), ’уласнасць’ (1547 г., Булыка, Лекс. запазыч., 78) запазычана са ст.-польск. iścizna ’капітал, наяўнасць, уласнасць; істотная праўда, рэчаіснасць’. З польскага таксама ўкр. исти́зна ’сапраўдная сума’ (Жэлях.). Слаўскі (1, 472) лічыць паўн.-слав. утварэннем з суф. ‑izna ад *jьstъ (гл. існы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

defalcation

[,di:fælˈkeɪʃən]

n.

1) крадзе́ж або́ злоўжыва́ньне грашмі́, растра́та f.

2) скра́дзеная або́ растра́чаная су́ма

3) прысво́йваньне чужо́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Betrág

m -(e)s, -träge су́ма, вы́нік, ва́ртасць; ко́лькасць; матэм. велічыня́

im ~ — у су́ме

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bail

I [beɪl]

1.

n.

1) грашо́вы закла́д, пару́ка f., пару́кі pl.

2) су́ма закла́ду, закла́дзеная су́ма

3) паручы́цель -я m., паручы́целька f.

2.

v.t.

браць на пару́кі

•

- bail out

II [beɪl]

n.

ду́жка вядра́ ці ча́йніка

III [beɪl]

v.

вычэ́рпваць (ваду́ з ло́дкі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)