селе́ктарны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да селектара. Селектарны апарат. Селектарная ўстаноўка.

2. Які выконваецца, ажыццяўляецца з дапамогай селектара. Селектарная сувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэ́лекс, ‑а, м.

Міжнародная абаненцкая тэлеграфная сувязь, якая ажыццяўляецца пры дапамозе тэлефоннай сеткі; апарат, прызначаны для такой сувязі. Перадаць звесткі па тэлексе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

conjunction [kənˈdʒʌŋkʃn] n.

1. fml злучэ́нне, спалучэ́нне, су́вязь

2. ling. злу́чнік

♦

in conjunction with fml суме́сна, супо́льна, ра́зам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Völkerverbundenheit

f - наро́днасць (чаго-н.); су́вязь з наро́дам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бязро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае родных, сваякоў. Бязродны сірата. // перан. Які страціў або парваў сувязь з сваім народам, сваёй краінай. Бязродны касмапаліт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёсу́вязь, ‑і, ж.

Сувязь, якая ажыццяўляецца па радыё. Нашай айчыннай навуцы, побач з радыёсувяззю і радыёвяшчаннем, належыць прыярытэт і ў галіне радыёлакацыі. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

association

[ə,soʊsiˈeɪʃən]

n.

1) су́вязь f.; дачыне́ньні pl. only; бліжэ́йшае знаёмства

2) аб’ядна́ньне, згуртава́ньне n.; хаўру́с -у m., тава́рыства n., асацыя́цыя f.

the young people’s association — згуртава́ньне мо́ладзі

3) сябро́ўства, партнэ́рства n., су́палка, су́вязь, асацыя́цыя f.

association of ideas — су́вязь ду́мак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

affiliation

[ə,fɪliˈeɪʃən]

n.

1) спалучэ́ньне n., су́вязь f.

2) парты́йная прынале́жнасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

genetic

[dʒəˈnetɪk]

adj.

1) генэты́чны (су́вязь, інфарма́цыя)

2) спа́дчынны праз ге́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прычы́нны, -ая, -ае.

1. Які мае ці меў дачыненне да чаго-н.

Да ўсіх будынкаў у калгасе і мае рукі прычынныя.

2. Які выражае прычыннасць (у 2 знач.).

Прычынная сувязь з’яў.

3. У граматыцы: які паказвае на прычыну, мае значэнне прычыны.

П. злучнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)