гутарко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Якім карыстаюцца ў гутарцы, размове. Гутарковая мова. // Уласцівы вуснай народнай мове. Гутарковы стыль. Гутарковыя інтанацыі.

2. Пабудаваны ў плане размовы, гутаркі; дыялагічны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Swing

[sviŋ]

m - i -s свінг (стыль у музыцы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Baróck

n, m -s баро́ка (стыль у мастацтве)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Blues

[blu:s]

m -s, - блюз (стыль у джазавай музыцы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

terse [tɜ:s] adj. сці́слы, каро́ткі (пра стыль);

a terse reply лакані́чны адка́з;

terse lines скупы́я радкі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

simile [ˈsɪməli] n. ling. параўна́нне;

Her style is rich in similes. Яе стыль багаты на параўнанні.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sprightly [ˈspraɪtli] adj. вясёлы, жва́вы, ажы́ўлeны;

sprightly style жывы́ стыль; бо́йкае пяро́;

sprightly steps лёгкія кро́кі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нявы́трыманы, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае дастатковай вытрымкі. Кацельшчык Мікалай Фёдаравіч — чалавек нявытрыманы, часам занадта рэзкі. Кірэйчык.

2. Які адступае ад прынятых прынцыпаў; непаслядоўны. Нявытрыманы стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разе́ц, -зца́, мн. -зцы́, -зцо́ў, м.

1. Рэжучы інструмент для апрацоўкі металу, дрэва і іншых цвёрдых матэрыялаў.

Р. скульптара.

2. Пярэдні парны зуб плоскай формы.

Сківіца мае чатыры разцы.

3. перан. Пра майстэрства, манеру, стыль скульптара.

Адразу бачны р. мастака.

|| прым. разцо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стылі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст, які распрацоўвае новы стыль у адзенні, прычосках, дызайне мэблі, інтэр’ера памяшкання, аўтамабіля і інш.

Паслугі стыліста.

|| ж. стылі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

2. Чалавек, які валодае майстэрствам літаратурнага стылю, піша добрым стылем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)