superlatively [s(j)u:ˈpɜ:lətɪvli] adv. у вышэ́йшай ступе́ні;
She plays the mandolin superlatively well. Яна іграе на мандаліне надзвычай добра.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
паўната́, -ы́, ДМ -наце́, ж.
1. Наяўнасць чаго-н. у дастатковай ступені, вышэйшая ступень насычанасці чым-н.
П. ўлады.
П. мастацкага выражэння.
Ад паўнаты пачуццяў (ад празмернасці пачуццяў, якія нібыта напаўняюць усяго чалавека).
2. Сытасць, укормленасць.
Нездаровая п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзіку́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Чалавек з племені, якое знаходзіцца на ступені першабытнай культуры; нецывілізаваны чалавек.
2. Нелюдзімы, дзікаваты чалавек, які пазбягае людзей (разм.).
|| ж. дзіку́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. дзіку́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
высока... (а таксама высака...).
Першая састаўная частка складаных слоў: 1) якая адпавядае па значэнню словам «вельмі», «у найвышэйшай ступені», напрыклад: высокаадукаваны, высокаарганізаваны, высокаўраджайны, высокачуллівы, высокаэфектыўны; 2) якая адпавядае слову «высокі» (у 1 знач.), напрыклад: высокабартовы; 3) у дарэвалюцыйным тытулаванні чыноў, больш высокіх па ступені, напрыклад: высокаблагароддзе, высокаправасхадзіцельства (ужывалася з займеннікамі «ваша», «яго», «яе», «іх»).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абмаражэ́нне, ‑я, н.
1. Стан паводле знач. дзеясл. абмарозіцца. Абмаражэнне першай ступені.
2. Пашкоджанне тканак арганізма, якое ўзнікае ад дзеяння нізкіх тэмператур.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бактэрыяўло́ўнік, ‑а, м.
Прыбор для ўлоўлівання мікраарганізмаў з мэтай вызначэння ступені і характару бактэрыяльнага забруджання паветра ў лячэбных, жылых і вытворчых памяшканнях.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
састо́ены, ‑ая, ‑ае.
Які пасля стаяння даў асадак. Састоены раствор. // Які, стоячы, дайшоў да такой ступені, каб зверху сабралася смятана. Састоенае малако.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ДАМІНА́НТА ў музыцы,
назва гуку 5-й ступені ладу; у гармоніі — адна з функцый танальных у мажоры і міноры, якая валодае інтэнсіўным імкненнем да тонікі. Аснова акордаў Д. — трохгучча 5-й ступені ладу. Функцыю Д. (D) выконваюць і акорды, якія будуюцца на VII i III ступенях, а таксама розныя відазмяненні асн. акорда (дабаўленне дысанансаў, лінеарных і заменных тонаў, увядзенне альтэрацыі, пропуск прымы і інш. тонаў), некат. падобныя па ролі ў танальнасці акорды (напр., «дубль-Д.» — акорд з павялічанай секстай на нII ступені).
т. 6, с. 32
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Любаце́нне ’асалода, прыемнасць у вышэйшай ступені’ (Шат.) — кантамінаванае ўтварэнне ад любата́ і любе́нне (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
параўна́льна, прысл.
1. У дастатковай ступені, болей або меней.
П. невялікі тэрмін.
Дзень прайшоў п. спакойна.
2. у знач. прыназ. з Т. У параўнанні з кім-, чым-н. (ужыв. з прыназ. «з»).
Гэта група п. з іншымі зрабіла вялікую работу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)