сто́лік, ‑а, м.

1. Памянш. да стол (у 1 знач.); маленькі стол. Туалетны столік. □ На століку ляжалі школьныя журналы. Колас.

2. Разм. Стол, звычайна невялікі, у рэстаранах, кафэ, сталовых і пад. Заказаць столік у рэстаране.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schréibtisch

m -es, -e пісьмо́вы стол

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Stámmtisch

m -es, -e стол заўсёднікаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Háusmannskost

f - ха́тні стол, ха́тняя е́жа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

а́драсны Adréss -;

а́драсны стол Adréssbüro n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

dish​2 [dɪʃ] v. кла́сці на блю́да; падава́ць на стол

dish out [ˌdɪʃˈaʊt] phr. v.

1. раскла́дваць па тале́рках (яду)

2. infml раздава́ць (лістоўкі, падарункі і да т.п.)

dish up [ˌdɪʃˈʌp] phr. v. падава́ць на стол

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пасяро́д, прыназ. і прысл.

1. прыназ. з Р. У сярэдзіне.

Паставіць стол п. кухні.

2. прысл. У сярэдзіне, у цэнтры акружэння каго-, чаго-н.

Мы селі па краях, а ён п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

укладны́, -а́я, -о́е.

1. Здольны ўкладвацца, зроблены для ўкладкі (у 1 знач.).

Стол з укладнымі дошкамі.

У. ліст.

2. Які мае адносіны да ўкладання грошай, укладу² (у 1 знач.).

Укладныя аперацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стаме́ска ж., стол. стаме́ска, -кі ж., до́лата, -та ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Round Table

кру́глы стол караля́ Арту́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)