ка́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Ствараць крык, падобны на гукі «кар-кар». Толькі ў вершалінах дрэў прарэзліва каркалі вароны ды звінелі на розныя галасы іншыя дробныя птушкі. Якімовіч.
2. перан. Разм. Прадказваць няўдачу, няшчасце, бяду. — Бачыш, піянер, як кіпіць работа! Яшчэ ж год назад знаходзіліся такія, што каркалі, быццам у калгасе ніхто працаваць па-сапраўднаму не будзе. Курто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
compile [kəmˈpaɪl] v.
1. уклада́ць; ствара́ць, піса́ць (падбіраючы і аб’ядноўваючы які-н. матэрыял); кампілява́ць;
compile a dictio nary/a reference book уклада́ць сло́ўнік/даве́днік
2. збіра́ць (факты, матэрыял і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
base3 [beɪs] v.
1. засно́ўваць, ствара́ць асно́ву;
be based (on smth.) абапіра́цца (на што-н.);
The report is based on figures from different sources. Даклад падмацоўваецца лічбамі з розных крыніц.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
being [ˈbi:ɪŋ] n.
1. быццё, існава́нне, жыццё;
bring into being ствара́ць;
come into being узні́кнуць, з’яві́цца на (бе́лы) свет
2. істо́та, стварэ́нне;
a human being чалаве́к;
the Supreme Being relig. Усявы́шні
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
гідрабіёніка
(ад гр. hydor = вада + англ. bionics = біёніка)
раздзел біёнікі, які вывучае асаблівасці жывёл, што жывуць у вадзе, каб ствараць тэхнічныя прыстасаванні для работы ў водным асяроддзі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
бульката́ць, ‑коча; незак.
1. Бурліць, бурна кіпець (пра вадкасць). Кіпіць, булькоча вада, старанна варочаючы скрылікі бульбы. Брыль. Стала ціха, ціха, і ў гэтую цішыню велічна, як з нябыту ў вечнасць, ліўся, шумеў, булькатаў горны паток. Быкаў.
2. безас. Ствараць глухія перарывістым гукі пры захворванні горла, грудзей. У горле чалавека нешта булькатала, і пры кожным выбуху ён капаў тварам зямлю. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
originate [əˈrɪdʒɪneɪt] v. fml
1. узніка́ць, браць пача́так, пахо́дзіць;
How did the fire originate? Як узнік пажар?
2. дава́ць пача́так (чаму-н.), параджа́ць; ствара́ць;
She originated a new fashion. Яна ўвяла новую моду.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
фармірава́ць
(ням. formieren, ад лац. formare)
1) арганізоўваць, ствараць, састаўляць (напр. ф. дывізію, ф. урад, ф. таварны састаў);
2) выпрацоўваць у каго-н. адпаведныя рысы характару, светапогляд і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Пе́сня (пе́сьня, пі́сьня) ’невялікі паэтычны твор для спеваў’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, ТС, Бяльк.). Укр. пі́сня, рус. пе́сня, ст.-рус. пѣснь, польск. pieśń, дыял. pieśma, н.-луж. pěsń, в.-луж. pěseń, палаб. pesȇn, чэш. píseň, славац. pieseň, славен. pẹ̑sem, pẹ̑sma, pẹ̑sniti ’ствараць песню’; серб.-харв. пе̏сма, pjȅsna; макед. пе̏сна, дыял. песма; балг. пе́сен, дыял. пе́сня, ст.-слав. пѣснь. Прасл. *pěsnъ < *pě‑ti ’спяваць’, як *bа‑snь < і.-е. *ba(ja)‑ti ’распавядаць’ (Міклашыч, 245; Фасмер, 3, 249; Шустар-Шэўц, 1058; Бязлай, 3, 28).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
create
[kriˈeɪt]
v.t.
1) ствара́ць, твары́ць
2) рабі́ць; выкліка́ць, спрычыня́ць
Do not create a disturbance — Не рабе́це замяша́ньня
3) надава́ць зва́ньне, ты́тул
to create someone an earl — нада́ць не́каму ты́тул гра́фа
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)