◎ Пі́нчыць ’прымушаць; прасіць’ (шальч., Сл. ПЗБ). Да ліпяць (гл.), збліжанае да ісчеп‑ч‑ыць ’настойліва прасіць, канькаваць’ < прасл. *klu̯čati ’стаяць на каленях’ > ’клянчыць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кру́кам gebückt;
стая́ць кру́кам над кім-н j-m kéine Rúhe lássen*; j-n mit Bítten [Fórderungen] bestürmen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
капцёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Разм. Ротны або батальённы склад вайсковай амуніцыі і абмундзіравання. У ротнай капцёрцы стаяць мае боты, што зведалі добра далёкія маршы. Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навырэ́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Тое, што і навырэзаць. [Настаўнік:] — Дакуль мы будзем стаяць голыя? [Крамнік:] — Пакуль кій выражу. — Нешта вельмі доўга вырэзваеш... За гэты час можна цэлы воз навырэзваць. Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падбо́льшыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., што.
Абл. Зрабіць большым. У лямпе падбольшылі агонь, і праз акно можна было з двара бачыць, як стаяць каля стала і гаспадар, і госць. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пяне́ўе Месца, дзе стаяць пні ад ссечанага лесу (БРС). Тое ж пёння, пяне́вічча, пянёўе (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
be at rest
а) спаць
б) спыні́цца, стая́ць (пра машы́ну)
в) не адчува́ць бо́лю; супако́іцца
г) паме́рці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кабе́та, ‑ы, ДМ ‑беце, ж.
Разм. Сталая жанчына, звычайна замужняя. А вакол стаяць дзяўчаты, Шмат хлапцоў, мужчын, кабет. Крапіва. Ля хат вясёлыя гамоняць людзі, Кабеты ў садзе кормяць немаўлят. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сы́нні, ‑яя, ‑яе.
Абл. Сынаў. [Стары майстар:] — Быў я нядаўна ў адным доме, у сынняй кватэры. Кулакоўскі. Мо стаяць яна [доля] будзе на лініі Ўся ў правадах, Тэлеграмы бацькоўскія, сыннія Несці ў прасцяг? Куляшоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Éhrenwache
f -, -n ганаро́вая ва́рта
die ~ hálten* — стая́ць на ганаро́вай ва́рце
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)