лесару́бны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да лесаруба.

Лесарубная брыгада.

2. Які прызначаецца, служыць для валкі лесу, мае адносіны да яе.

Л. інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́я, -і, мн. -і, рэй і -яў, ж. (спец.).

Рухомы папярочны брус на мачце, які служыць для мацавання парусоў, устаноўкі антэн і падачы сігналаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разно́сны, -ая, -ае.

1. гл. разнесці.

2. Які служыць для рэгістрацыі выходнай карэспандэнцыі (спец.).

Разносная кніга.

3. Які змяшчае рэзкую крытыку (разм.).

Р. артыкул.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

strzelniczy

які служыць для стральбы;

proch strzelniczy — порах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

urzędować

незак.

1. выконваць службовыя абавязкі;

2. служыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адда́на нареч. пре́данно; (чрезвычайно сильно — ещё) стра́стно;

а. служы́ць наро́ду — пре́данно служи́ть наро́ду;

а. любі́ць радзі́му — стра́стно люби́ть ро́дину

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбухны́, -а́я, -о́е.

1. Які служыць для ўтварэння выбуху (у 1 знач.).

Выбухная камера.

2. Такі, вымаўленне якога суправаджаецца выбухам (пра гукі мовы).

Выбухныя зычныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старцёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Асоба, якая дае сігнал старту.

2. Прыстасаванне ў рухавіках унутранага згарання, якое служыць для механічнага запуску іх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папераджа́льны

1. (які служыць перасцярогай) vórbeugend, Sícherheits-; wárnend;

2. (паслужлівы) zuvórkommend, líebenswürdig, díenstbeflissen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

conscientious objector

адмаўле́нец -ца m. (які́ зь перакана́ньня не жада́е служы́ць у во́йску)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)