увагну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

1. Прагнуцца ўнутр, утварыць паглыбленне. Хісткая, прашмуляная нагамі ступенька ўвагнулася і заенчыла пад яго [Пятрэся] ботам. Арочка. Стукнуў .. [сярэдні брат] сваёю булавою, — вароты толькі ўвагнуліся. Якімовіч.

2. Сагнуцца пад цяжарам чаго‑н.; згорбіцца. [Пушкарэвіч:] — Пастушок лямантуе, аж заходзіцца, а .. [воўк] увагнуўся, цягне на плячах авечку і ў вус не дзьме. Гурскі. / у перан. ужыв. Вадаспад тае славы сыплецца, сыплецца градам, А ён [чалавек] увагнуўся і скурчыўся — маленькі пад тым вадаспадам. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГУПЯНЕ́Ц Піліп Аляксеевіч

(18.10.1910, в. Воўчын Камянецкага р-на Брэсцкай вобл. — 6.9.1981),

поўны кавалер ордэна Славы. У Вял. Айч. вайну на фронце са жн. 1944. Камандзір кулямётнага разліку мал. сяржант Гупянец вызначыўся ў 1945 у баях на тэр. Польшчы і Германіі: знішчыў 2 агнявыя пункты праціўніка; на подступах да р. Одэр агнём з кулямёта адбіў контратаку ворага; у баі за г. Бернаў (Германія) знішчыў 2 агнявыя пункты ворага.

т. 5, с. 535

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

sake

[seɪk]

n.

прычы́на, падста́ва f.

for the sake of glory — дзе́ля сла́вы

for conscience’s sake — для спако́ю сумле́ньня

For God’s sake — на ла́ску Бо́жую, на мі́ласьць Бо́га

for your own sake — дзе́ля твайго́ ўла́снага дабра́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obscurity

[əbˈskjʊrəti]

n., pl. -ties

1) няя́снасьць, незразуме́ласьць f.

2) не́шта няя́снае, незразуме́лае

3) няве́дамасьць f.

to rise from obscurity to fame — зь няве́дамасьці ўзвы́сіцца да сла́вы

4) малаве́дамая асо́ба або́ мясцо́васьць

5) це́мра, цьмя́насьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

о́рден

1. (знак отличия) о́рдэн, -на м.;

о́рден Ле́нина о́рдэн Ле́ніна;

о́рден Октя́брьской Револю́ции о́рдэн Кастры́чніцкай Рэвалю́цыі;

о́рден Кра́сного Зна́мени о́рдэн Чырво́нага Сця́га;

о́рден Трудово́го Кра́сного Зна́мени о́рдэн Працо́ўнага Чырво́нага Сця́га;

о́рден Кра́сной Звезды́ о́рдэн Чырво́най Зо́ркі;

о́рден Почёта о́рдэн Паша́ны;

о́рден Алекса́ндра Не́вского о́рдэн Алякса́ндра Не́ўскага;

о́рден Куту́зова о́рдэн Куту́зава;

о́рден Суво́рова о́рдэн Суво́рава;

о́рден Богда́на Хмельни́цкого о́рдэн Багда́на Хмяльні́цкага;

о́рден Нахи́мова о́рдэн Нахі́мава;

о́рден Ушако́ва о́рдэн Ушако́ва;

о́рден «Побе́да» о́рдэн «Перамо́га»;

о́рден Сла́вы о́рдэн Сла́вы;

о́рден Трудово́й сла́вы о́рдэн Працо́ўнай сла́вы;

о́рден Оте́чественной войны́ о́рдэн Айчы́ннай вайны́;

о́рден Дру́жбы наро́дов о́рдэн Дру́жбы наро́даў;

о́рден «Матери́нская сла́ва» о́рдэн «Мацяры́нская сла́ва»;

о́рден «Мать-герои́ня» о́рдэн «Ма́ці-гераі́ня»;

о́рден «За слу́жбу Ро́дине в Вооружённых Си́лах СССР» о́рдэн «За слу́жбу Радзі́ме ва Узбро́еных Сі́лах СССР»;

о́рден «За ли́чное му́жество» о́рдэн «За асабі́стую му́жнасць»;

2. (община, объединение, организация) ист. о́рдэн, -на м.;

3. архит. о́рдэн, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

peak​3 [pi:k] v.

1. дасяга́ць;

In 1950 Chicago’s population peaked at about 3.6 million. Насельніцтва Чыкага дасягнула 3,6 мільёна ў 1950 годзе.

2. дасягну́ць апаге́я (славы, улады і да т.п.); дасягну́ць по́ўнага ро́сквіту

3. абвастра́ць; акцэнтава́ць;

heighten and peak contradictions узмацня́ць і абвастра́ць супярэ́чнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wawrzyn, ~u

м.

1. бат. лаўр (Laurus L.);

2. ~y мн. лаўры;

~y poetyckie — паэтычныя лаўры;

wawrzyn sławy — вянок славы; лаўровы вянок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арэо́л

(фр. auréole, ад лац. aureolus — пазалочаны)

1) светлы круг, ззянне вакол сонца, зорак і іншых яркіх прадметаў, 2) німб вакол галавы чалавека як сімвал святасці ў рэлігійным мастацтве;

3) зона паблізу радовішчаў, дзе назіраецца павышаная колькасць рудаўтваральных элементаў або іх спадарожнікаў;

4) перан. атмасфера славы, павагі, якая акружае каго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

п’едэста́л, ‑а, м.

1. Па-мастацку аформленае ўзвышэнне пад помнік, калону і пад.; пастамент. П’едэстал абеліска. □ Словы з палымянай «Варшавянкі» высечаны золатам на п’едэстале помніка. Маўзон. // Спецыяльнае ўзвышэнне, на якое ўзнімаюцца пераможцы ў спартыўных спаборніцтвах, конкурсах і пад. для атрымання ўзнагароды. Паводле традыцыі пераможца ўзняўся на п’едэстал пашаны і пакланіўся ўсім чатыром трыбунам. Шыцік.

2. перан. Высокае грамадскае становішча; аўтарытэт. Іменна такі разумны і бескарыслівы жыццёвы прынцып узвёў Марыю Дубадзелаву на п’едэстал усеагульнай павагі і добрай славы. Данілевіч.

•••

Звесці з п’едэстала гл. звесці.

[Фр. piédestal.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ЛАНДЫЧЭ́НКА Віктар Фёдаравіч

(12.2. 1922, в. Міхайлова Лёзненскага р-на Віцебскай вобл. — 31.3.1980),

поўны кавалер ордэна Славы. Скончыў Ташкенцкае пях. вучылішча (1943). З 1943 на Варонежскім, Зах., Бранскім, 1-м Прыбалт. франтах. Удзельнік Курскай бітвы, вызвалення Віцебскай вобл. Вызначыўся ў баях на тэр. Літвы і Латвіі ў 1944: 11 жн. першы фарсіраваў р. Мемеле і знішчыў 2 агнявыя пункты ворага; 18 вер. з групай разведчыкаў разграміў апорны пункт гітлераўцаў; у кастр. вызначыўся ў час прарыву абароны праціўніка.

т. 9, с. 123

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)