гама́к

(фр. hamac, ад ісп. hamaca)

падвесная сетка для адпачынку, сну на свежым паветры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

не́вад, ‑а, М ‑дзе, м.

Вялікая рыбалоўная сетка. Стары рыбак выбірае зялёны капронавы невад. Раз-поразу ён кідае ў лодку .. рыбіны. Лужанін. Плывуць маракі, каб іскрыліся хвалі, каб ціхі прыбой калыхаў невады. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брадні́к, ‑а, м.

Рыбалоўная сетка для лоўлі рыбы на мелкаводных месцах. У гэтай азярыне тапталася з брадніком чарада жанчын. Колас. [Міхась:] — Я нядаўна быў на тым беразе з бацькам. Хадзілі брадніком рыбу лавіць. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Про́вісь ’рыбалоўная сетка’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Да правісаць (гл. вісець).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

fender

[ˈfendər]

n.

1) крыло́ n. (аўтамабі́ля)

2) се́тка або́ кра́ты ў камі́не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

групава́цца, ‑пуецца; незак.

1. Збірацца ў групу (групы); размяшчацца групай (групамі). На акупіраванай .. тэрыторыі існавала шырокая сетка падпольных бальшавіцкіх арганізацый, вакол якіх групаваліся ўсе рэвалюцыйныя элементы горада і вёскі. «Весці».

2. Зал. да групаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́лак, ‑у, м.

1. Шлях на водападзеле, па якім у даўнія часы перацягвалі волакам лодкі з грузам з адной рачной сістэмы ў другую.

2. Сетка ў выглядзе мяшка з прымацаванымі да яе двума шастамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяхце́р (род. пехцяра́) м., обл., уст.

1. (верёвочная сетка для сена) пехте́рь;

2. перен. (неуклюжий человек) пехте́рь, тюфя́к, пе́нтюх

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сетно́, се́тишчэ ‘палатно з дробнымі вочкамі для рыбалоўных сетак’ (Крыв.). Да сець, сетка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сі́длі ‘сеці для лоўлі птушак’ (Сцяшк. Сл.). З польск. sidło ‘пастка, сетка’, гл. сіло.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)