Verbum

жму́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., што.

Сціскаючы павекі, прыкрываць, прыплюшчваць вочы. [Хлопчык] жмурыць вочкі ад святла. Шамякін.

засве́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Псаванне святлоадчувальных матэрыялаў у выніку пападання на іх прамянёў святла.

святлапі́с, ‑у, м.

Атрыманне адбіткаў пры дапамозе аптычнага апарата на аснове дзеяння святла на святлоадчувальныя рэчывы.

святлатэ́хніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Навука аб атрыманні і выкарыстанні праменнай энергіі (святла). Электрычная святлатэхніка.

свяці́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Велічыня поўнага светлавога патоку, які выпрамяняецца адзінкай паверхні крыніцы святла. Свяцільнасць зоркі.

фотата́ксіс, ‑у, м.

Спец. Рухальная рэакцыя раслінных і прасцейшых жывёльных арганізмаў у адказ на дзеянне святла.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і táxis — размяшчэнне.]

фотатрапі́зм, ‑у, м.

Змена напрамку росту органаў раслін у адносінах да святла, якое падае з аднаго боку.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і trópos — паварот.]

кваза́р, ‑а, м.

Зоркападобная крыніца касмічнага выпраменьвання, якая сваёй масай і сілай святла ў многа разоў пераўзыходзіць Сонца.

[Скароч. англ. Quasi-Stellar Radio Source — квазізоркавая радыекрыніца.]

святлоадда́ча, ‑ы, ж.

Спец. Колькасць святла, якую можа даць якая‑н. крыніца асвятлення за пэўны час. Святлоаддача электралямпы.